TBM ‘Shakti’: Hindistan’ın Rishikesh ve Karnaprayag arasındaki en uzun demiryolu tünelinin arkasındaki teknoloji

Hindistan’ın en uzun demiryolu tüneli şu anda Uttarakhand’da yapım aşamasındadır. Dublajlı Tünel No. 8 veya T-8, Rishikesh ve Karnaprayag arasında 14.57km’lik bir tünel olacak ve Uttarakhand’daki Devprayag ve Janasu’yu bağlayacak. Tünelin uzunluğu kendi içinde önemli bir mühendislik başarısı olsa da, bu kadar zorlu bir arazide yapının kazısına ve inşasına giren teknoloji de tanınmayı hak ediyor. Dağlarda bir delik açmak için mühendisler, ‘Shakti’ adlı Alman ithal edilen tünel sıkıcı bir makinenin (TBM) ve yeni Avusturya tünelleme yöntemi (NATM) kombinasyonunu kullandılar.

Hindistan’ın en uzun demiryolu tünelini inşa etmek için tbm shakti ve natm kullanma

Larsen & Toubro (L&T), Nisan ayında tünel kazı projesinde atılımı elde ettiğini açıkladı. Tünel atılımı, bir tünelin her iki ucu da ilk kez bağlandığında kazı noktasıdır. Demiryolu Vikas Nigam Limited’in (RVNL) Rishikesh-Karnaprayag Geniş Demiryolu Demiryolu Bağlantısı projesinin bir parçası olan tünelin 2026’nın sonuna kadar faaliyete geçmesi bekleniyor.

Operasyonel olduğunda, T-8, Jammu ve Keşmir’deki Udhampur-Srinagar-Baramulla demiryolu bağlantısında Khari ve Sumber istasyonları arasındaki 12.75km uzunluğunda T-49 tünelini en uzun demiryolu tüneli olarak değiştirecek.

O sırada L&T, tünelin 10.4 km’inin Shakti adlı tek kalkan bir TBM kullanılarak tamamlandığını söyledi. 9.11m çapında, Himalaya bölgesinde konuşlandırılan en büyük TBM olduğu söyleniyor. Ayda ortalama 413 metre oranında kazılmıştır. Tünelin geri kalan 4.11 km’si NATM kullanılarak tamamlandı.

TBM, tünelleri hem toprak hem de kaya yoluyla kazarken, çevredeki zeminde minimum rahatsızlığa neden olabilen dev bir silindirik makinedir. Yüksek basınçta kayalardan kesilen disk kesicilere sahip dönen bir çelik disk içerir. Cutterhead, Himalaya kaya yataklarında yaygın olan kuvarsit, şist ve phyllit’i kesmek için tasarlanmıştır.

Taze kazılan tünele yapısal bütünlük eklemek için prekast beton segmentler ekleyen kesicinin arkasına bir segment erektörü sistemi yerleştirilir. Ek olarak, enkaz (Muck olarak da bilinir) bir konveyör sistemi kullanılarak sürekli olarak tünelden çıkarılır.

TBM tünelin ana kısmı için kullanılırken, fay bölgeleri, su girişi ve daha fazlası ile çakışan zor jeolojik alanlarda kullanılamaz. Bu kısımları kazmak için büyük bir makine kullanmak, tüm tünelin yapısal bütünlüğünü olumsuz etkileyebilir.

L&T, zemin durumunun sürekli izlenmesi ile matkap ve patlama veya mekanik kazı tekniği kullanan NATM’yi kullandığını söylüyor. Genellikle, küçük bölümler bu teknoloji kullanılarak bir seferde kazılır. Kaya ve muck çıkarıldıktan sonra, deformasyonu ve çöküşü önlemek için maruz kalan alana atış bombası (püskürtülmüş beton), kaya cıvataları ve çelik kaburgalar eklenir.

Bu süreç boyunca, mürettebat, uzatma ve yük hücreleri gibi araçları kullanarak tünel stresini ve hareketini izler. NATM, zorlu arazilerde tünel kazısı için kritik öneme sahiptir, çünkü inşaat sürecinde büyük makinelere ve esnekliğe daha az bağımlılık sunarlar.