Yükselen kiralar hararetli tartışmalara neden olmaya devam ediyor. AK, Pazar günü daha fazla kira artışı konusunda uyardı ve büyük toprak sahipleri tarafından yapılan sabit vadeli kiralamaları kaldırmak istiyor. Bu arada SPÖ, yaşam maliyetindeki keskin artış nedeniyle endeks kiralarına devlet müdahalesi çağrısında bulunan Alman Yeşilleri tarafından cesaretlendirildi. Sosyal Demokratlar daha sonra Turkuaz-Yeşiller hükümetine kiraları 2025’e kadar dondurma çağrılarını yinelediler.
Kırmızı bina sözcüsü Ruth Becher bir yayında, “Avrupa çapında, şiddetli kira artışlarına karşı önlemler bir sorun, yalnızca Avusturya federal hükümeti hiçbir şey yapmıyor” dedi. “Almanya’daki Yeşiller durumun ciddiyetini anladı. Avusturya’daki Yeşiller’in ve onların hükümetteki Turkuaz ortaklarının da kiraların nihayet ele alınması gerektiğini kabul etmelerinin zamanı geldi. Devlet devreye girmeli ve kiraları dondurmalı.”
Gösterge kiraların 1 Nisan’dan itibaren yüzde 8,6 artması bekleniyor. Adalet Bakanlığı, Mart ayında kriterlerdeki artışı yayınladı. 1 Mart 1994’ten sonra, örneğin 1945’ten önce inşa edilmiş özel bir eski binada kira sözleşmesi imzalayan herkes kıyaslama sistemine tabidir. Bu nedenle artış, son 27 yılda akdedilmiş tüm sözleşmeleri etkiler, çünkü bunlar (sıklıkla) sözleşmede ve yeni sözleşmelerde karşılık gelen düzeltme hükümlerine sahiptir. Kriterler eyaletten eyalete değişir. Avusturya’da diğer ülkelerde olduğu gibi kira tavanı yoktur. Örneğin Fransa’da Ulusal Meclis, Temmuz 2022’de kira tavanı lehinde oy kullanmıştı.
Şu sıralar kira konusuna da eğilen İşçi Odası (AK), Pazar günü özellikle belirli süreli kira sözleşmelerini eleştirdi. Miktar, enflasyonun gelişimi ile bağlantılıdır. Bir sorun, tüm kiralamaların neredeyse yarısının (yüzde 47) geçici olmasıdır. Özel sektördeki sabit vadeli mevcut kiralamalar, açık uçlu olanlardan ortalama olarak ayda yaklaşık 130 Euro daha pahalıdır. Kısa süreli kiralık dairelerde yaklaşık 700.000 kişi yaşıyordu.
Sözleşmeler ortalama dört yıl ile sınırlıdır. AK belediye ve konut uzmanı Thomas Ritt, “Nihayetinde, bir sözleşme sona erdikten sonra her sözleşme uzatması veya her kiracı değişikliği ev sahipleri tarafından kirayı artırmak için kullanılabilir.” AK, sınırlı ana kira göz önüne alındığında, sözleşme uzatma vesilesiyle ayda 30 avroluk bir artışın yaklaşık yüzde beşlik bir ek ücrete karşılık geleceğini hesaplıyor. Bir hane için bu, yılda 360 Euro’luk daha yüksek kiralama maliyeti anlamına gelir. Ortalama dört yıllık sabit bir süre ile, yılda her dördüncü sözleşmenin ya yenileme ya da yeni bir kiralama vadesi vardır. Toplamda, bu, 31 milyon Euro’nun üzerinde yıllık turnuva dışı kira artışlarıyla sonuçlanıyor.
Ritt, “Zaman sınırlamaları, yaşamı güvensiz ve her halükarda daha pahalı hale getiriyor ve uzun vadeli yaşam planlamasını zorlaştırıyor” diye eleştiriyor. “Çocuklu hanelerde kreş ve/veya okul yerleri de güvenli olmayan ikamet adresine bağlıdır. Uzatma durumunda, olası kira artışları konusunda fiilen ev sahiplerinin insafına kalırsınız – kiracılara şantaj yapılabilir. Yeni bir daire aramak genellikle eldiveni çalıştırmak gibidir. Ayrıca taşınma ve depozito masraflarını da hesaba katmanız gerekiyor.”
Büyük ev sahipleri ve şirketlerin – AK giderse – artık sabit vadeli kiralama teklif etmelerine izin verilmemelidir. Özel kişilerin sınırlı bir süre için bir daire kiralamasına izin verilmelidir.
