Senenin başlangıcında bir APA röportajında, Emek harcama Odası Başkanı Renate Anderl, hükümeti makullük hükümlerini sıkılaştırmak yerine bir eğitim saldırısı başlatmaya çağırıyor. İşsizlik ödeneği söz mevzusu olduğunda, önceki kazançlarının yüzde 70’i onlar için asgaridir, o süre bir gerileme ödeneğinden de anlatmak istenebilir. Anderl, öteki şeylerin yanı sıra, hesaplama sürecini değiştirerek yarı zamanlı emek vermeyi tekrardan tasarlamak istiyor.
Emek harcama Bakanı Martin Kocher (ÖVP) geçtiğimiz günlerde, bilhassa bayanlar için emek verme saatlerinin artırılmasını, işgücü sıkıntısıyla mücadelenin bir yolu olarak nitelendirdi. Bu, Emek harcama Odası başkanını kızdırır. Şundan dolayı birçok hanım umutsuzca yarı zamanlı çalışmalarını artırmaya çalışacak, sadece işverenlerinden bir talih alamayacaktı.
Şundan dolayı yarı zamanlı çalışanlar çoğu zaman “ekonominin oyuncağıdır”. Başka bir deyişle, tam zamanlı çalışacaklar ve yalnızca işveren için doğru olduğunda izin alacaklardı. Hesaplama süreleri oldukca uzun. Fazla mesai aslen bu şekilde ödenmek zorunda kalacaktı.
Anderl, Avusturya’da yeterince keskin olduğundan işsizlerin makullüğünde bir değişim hakkında hiçbir şey düşünmüyor. Bunun yerine, işverenlerin personel alabilmek için çerçeve koşullarını kendilerinin değiştirmeleri gerekecektir. Restoran işinin bazı bölümlerinde koşullar “yıkım”. Hemşirelik yalnız parayla ilgili değil, hem de hizmetleri planlama kabiliyeti yada hastaya yeterince bakım verme kabiliyeti ile de ilgilidir.
Anderl’in istediği şeklinde olursa, hükümetin bilhassa bu alanda bir personel saldırısı başlatması gerekecek. Ek olarak çocuk bakım tesislerinde eyleme gereksinim bulunduğunu görüyor. Orada eğitimciler ve çocuklar tüm salgında onları korurken de unutuldu. Testlerle ciddi bir girişime bile başlanmadı. Her her neyse, tüm sistemde bir değişikliğe gereksinim var. Mevcut federal/eyalet anlaşması oldukca muğlak, mesela açılış saatleri ile ilgili olarak bağlayıcı bir çerçeveye gereksinim var, bundan dolayı buradaki bir uzatma, Viyana örneğine benzer bir halde, bayanlar için tam zamanlı istihdamı mümkün kılacaktır.
Kocher’in ele almış olduğu kademeli işsizlik ödeneğine ulaşınca, Anderl Emek harcama Odası’nın hiçbir süre ters düşmediğini vurguluyor. Anahtar sual, nereden başlayıp nerede duracağıdır. Mevcut duruma nazaran mühim bir artış olacak olan yüzde 70’lik net ikame oranı AK patron için minimum: “Ek olarak oldukca daha yüksek olabilir.” Her halükarda, Anderl, insanların devamlı olarak insanların gönüllü olarak işi olmayan bulunduğunu iddia etmelerinden rahatsız oluyor.
Daha iyi arabuluculuk mantıklı olacaktır. AMS hala planlanan küçültmeyi uygulayıp uygulamamayı tartışıyorsa, bu yanlış bir yoldur: “Orada oldukca daha çok personele ihtiyacımız var.”
Bu yıl ek olarak işsizlik maaşına ek olarak ek kazançların silinmesinin gerekip gerekmediği de tartışıldı. Anderl burada çoğu zaman hayır demez: “Buraya dikkatlice bakmalısınız.” Bununla her insanın bir silme işleminden etkilenmemesi icap ettiğini, bilhassa de bilhassa düşük gelirlilerin etkilenmemesi icap ettiğini kastediyor.
Anderl’in Yeni Yıl dileği, refah devletinin korunmasıyla ilgili. Korona krizinde “bizi yakaladığını” göstermişti. Hükümetin işi, finansmanını sağlamak olacaktır. Anderl’in yeni Şansölye hakkında o denli da fena bir izlenimi yok. Karl Nehammer (ÖVP) esasen bir konuşma aradı ve diyaloğu sürdürmek istiyor, AK patronu pozitif yönde bir sinyal görüyor. Şansölye’ye kendisinin Halk Partisi İşçi Sendikası’ndan geldiği hatırlatılacaktır.
AK cumhurbaşkanı ikinci dönem için aday olup olamayacağını açık bırakıyor. Salgında o denli zorlanıyor ki, hemen hemen bunu düşünmedi.
