Astronot Vizyon Değişiklikleri Uzayda Değişiklikler, Mars Keşfi için Riskler Poz

Uluslararası Uzay İstasyonu’nda (ISS) uzanan önemli sayıda astronot, gelecekteki derin alan görevleri için endişeleri artırarak vizyonlarında değişiklikler bildirmiştir. Raporlar, mikro yerçekiminde altı ila on iki ay arasında geçiren astronotların yüzde 70’inin görme yeteneğinde fark edilebilir değişimler yaşadığını göstermektedir. Uzay uçuşu ile ilişkili nöro-oküler sendrom (SANS) ile bağlantılı semptomlar, optik sinirin şişmesini, gözün arkasında düzleşmeyi ve görme bozukluğunu içerir. Bu fenomen, mikrogramlıktaki sıvı yeniden dağıtılmasına atfedilir, bu da oküler yapılar üzerindeki basıncı arttırır. Birçok astronot Dünya’ya döndükten sonra iyileşirken, uzun vadeli etki belirsizliğini koruyor ve bu da düşük toprak yörüngesinin ötesindeki genişletilmiş görevler için kritik bir konu haline geliyor.

Çalışmanın bulguları

Bir araştırmaya göre, Microgravity, Université de Montréal’de Santiago Costantino liderliğindeki araştırmacılar, ISS’de beş ila altı ay geçiren 13 astronotu inceledi. Araştırmaya ortalama 48 yaşına sahip Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa, Japonya ve Kanada’dan katılımcılar dahil edildi. Göz ölçümleri, oküler sertlik, göz içi basınç ve oküler nabız genliğine odaklanarak uzay uçuşundan önce ve sonra alındı. Çalışma oküler sertlikte yüzde 33 düşüş, göz içi basınçta yüzde 11 azalma ve oküler nabız genliğinde yüzde 25 düşüşü tespit etti. Bazı astronotlar ayrıca koroid kalınlığında normal seviyelerin ötesinde bir artış sergilemiştir.

Uzun süreli uzay yolculuğu endişeleri

SANS, 2000’li yılların başından beri MIR Uzay İstasyonu’nda Rus kozmonotları tarafından bildirilen benzer semptomlarla gözlemlenmiştir. NASA, 2011 yılında durumu resmen sınıflandırdı. Mikrogramlıktaki vücut sıvı kaymalarının birincil neden olduğuna inanılıyor, ancak kesin mekanizmalar araştırılmaya devam ediyor. Negatif basınç cihazları, farmasötik tedaviler ve hedeflenen beslenme planları gibi karşı önlemler riskleri azaltmak için araştırılmaktadır.

Potansiyel çözümler ve gelecekteki araştırmalar

Raporlara göre, devam eden araştırmalar, şiddetli oküler sorunlar geliştirme riski daha yüksek olan astronotları tanımlamayı amaçlamaktadır. Space.com tarafından bildirildiği gibi Costantino, gözün mekanik özelliklerindeki değişikliklerin SAN’lar için biyobelirteç görevi görebileceğini ve potansiyel olarak erken tespit ve müdahaleye yardımcı olabileceğini kaydetti. Uzay ajansları, Mars’a olanlar da dahil olmak üzere gelecekteki derin alan görevleri için astronot vizyonunu korumak için stratejilerin geliştirilmesine öncelik vermeye devam ediyor.