Çarşamba günü Ulusal Konsey -hükümet çoğunluğuyla- muhbirlerin (muhbirlerin) daha iyi korunması için yeni bir yasal düzenlemeyi kabul etti. AB gerekliliklerini esas alarak, kamu sektöründe ve en az 50 çalışanı olan her şirkette muhbirler için iç ve dış raporlama ofislerinin kurulmasını sağlar.
Raporlama ofisleri, örneğin veri korumaya uyum veya kamu alımlarındaki ihlaller gibi usulsüzlük veya suiistimal belirtilerini takip etmelidir. Özel sektörün ayrıca, Federal Yolsuzlukla Mücadele ve Önleme Dairesi’nde (BAK) yer alacak, şirketten bağımsız harici bir raporlama ofisi olacaktır.
İçeride veya dışarıda hak ihlallerini bildiren (şüpheli) kişiler, diğerlerinin yanı sıra işten çıkarma, disiplin cezaları, maaş kesintileri ve yıldırma ve zorbalık gibi diğer misillemelere karşı korunur ve gerekirse tazminat davası açabilir.
Peter Haubner (ÖVP), yasayı muhbirleri koruyan ancak işverenleri bürokrasiye boğmayan “pratik, iyi bir çözüm” olarak övdü. Aslında 2021’in sonunda sona ermesi gereken ilgili AB direktifleri uygulanmakla kalmadı, aynı zamanda taslak aynı zamanda ulusal hukuk kapsamındaki yolsuzluk suçlarını da içerecek şekilde genişletildi. Agnes Prammer (Yeşiller), işveren tarafından ve işveren için bir “kazan-kazan-kazan durumu”ndan korunmaktan bahsetti. Kültürel bir değişim umuyordu, çünkü Avusturya’da insanlar hâlâ “köşeyi kimin koyduğunu değil, pis koktuğunu söyleyeni” işaret ediyor.
Muhalefet, 2026’da görüşülecek olan yasayı eleştirdi. Verena Nussbaum (SPÖ), muhbirler için şeffaflık ve genel koruma eksikliğinden şikayet etti. Dagmar Belakowitsch (FPÖ) yasayı “uygulanamaz, uygulanamaz” olarak değerlendirdi, yarı yolda kaldı ve yasanın amacına ters düştü. Johannes Margreiter (NEOS) için vakalar çok muğlak bir şekilde formüle edilmiştir. Yanlış bilgi vermenin cezai müeyyidelerine bakarsanız kanunun işlemediğini görürsünüz.
