İspanya’nın sahilinde bulunan garip yeni solucan, büyüklüğünün beşte birine küçülebilir

Son zamanlarda, yeni bir cins ve şerit solucan türleri ve nispeten daha az bilinen bir omurgasız grubu olan akordeon solucan pararoza vigaraları, normal vücut uzunluğunun şaşırtıcı bir akordeon gibi ezme yeteneği nedeniyle araştırmacıları şaşırttı. İspanya’nın kuzeybatı kıyısındaki Ría de Arosa’dan keşfedildi, burada subtidal bölgedeki kayaların altında 30 metre (98 feet) derinlikte gizlendi. Morfolojik verileri DNA analiz teknikleriyle birleştiren araştırmacılar, bu solucanı tanımlamanın taksonomik zorluğunun üstesinden gelebildiler.

Sınıflandırma zorlukları

Royal Society Open Science’da yayınlanan araştırmaya göre, akordeon solucanları, avlarını hareketsizleştirmek için zehiri kullanan bir grup yırtıcı solucan olan Phylum Nemertea’ya ait. Dış morfolojik özelliklerin kıtlığı nedeniyle taksonomik çalışmalar için ciddi zorluklar doğururlar.

Taksonomi, yaşayan dünyanın sınıflandırılması ve tanımlanmasının incelenmesidir. Geleneksel olarak, dış morfolojik özellikler bu çalışmanın kriterleri olarak kabul edilir. Bununla birlikte, Nemerterlerin güvenmesi gereken çok az belirgin görünür özelliği vardır. Bunun üstesinden gelmek için, bilim adamları iç anatomiyi potansiyel bir belirteç olarak görmeye çalıştılar, ancak bu süreç çok karmaşık ve rahatsız edici oldu. Sonunda, bu süreç eskimiş hale geldi ve Nemerse’lerin şu anda tarif edilen 1.350 türü olan daha az bilinen bir filum kalmasına neden oldu.

Genetik analiz

Çalışma, moleküler filogenetik analizlerin, yeni tanımlanan örneklerin yeni bir gensi ve aile serisinde heteronemersean türünü temsil eden 16S rRNA, 18S rRNA, 28S rRNA, sitokrom c oksidaz alt birimi I (COI) ve histon H3 gen markörlerinin kısmi sekanslarına dayanarak gerçekleştirildiğini açıklamaktadır.

Görüntüleme deneyleri, akordeon solucanının vücudunu, hayvan tamamen gerildiğinde bile görünür kalan halka şeklinde epidermal daralmalar olan düzenli halkalar oluşturmak için kasıldığını ortaya koydu. Yüzük sayısı solucanın boyutuna göre değişir – örneğin, toplanan en büyük numunenin tamamen gerildiğinde 60 halkası vardı.