Seneler seneler ilkin en sevdiğim kuru boyalarımla yaptığım resimler İzmir’in kent planı ya da şehiriçi ulaşımına dair objelerle dolardı.
Mahalli ulaşıma ilgim küçüklüğümden beri var. Gittiğim her şehirde ulaşım iyi mi sağlanıyor, belediye ne şeklinde sistemler kullanıyor; bu tarz şeyleri elimde olmadan incelerken bulurum kendimi.
Aktarmalı ulaşımın en güzel örneklerini Selanik’te görmüştüm. En büyük hayalim bu sistemin yaşadığım şehirde ya da devletimizde kullanılmasıydı.
İzmir ulaşımında bir devri kapatıp ötekini açan “aktarma sistemi” her ne kadar Selanik’tekine benzemese de, oldukça yararlı bir hale geldi.
Bir zamanlar bir tek feribot iskelesi olarak hizmet veren Bostanlı İskelesi Denizcilik İşletmelerine bağlı pek rağbet görmeyen bir havaya sahipti.
Merhum Belediye Başkanımız Ahmet Piriştina döneminde Denizcilik İşletmelerinden devralınan vapurlar İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin ulaşımına entegre edilince seyahat yapmak kolay, ucuz ve keyifli hale geldi.
Bostanlı İskele’de vatandaşın karşı kıyıya geçebileceği vapurların uğrak noktası oldu.
Aktarmalı ulaşımda son devir ise 1,5 saat içinde binilecek tüm toplu taşıma araçlarının parasız hale getirilmesi ile yaşandı.
Bilhassa Karşıyaka ilçesinde oturanların çoğu zaman resmi işleri ya da öğrencilerin dershaneleri hep Konak tarafında olur.
Bu sebepten dolayı karşı kıyıya (Konak’a) geçmek, körfezin etrafını otobüsle dolaşarak bir fazlaca sıkıntılı hale gelir. Bostanlı-Konak arası vapurla 17 dakika sürerken, aynı mesafe otobüsle 45 dakika sürünce demek istediğim daha net bir halde anlaşılıyor.
Bostanlı’dan Konak’a varan kısa yolculukta İzmir’e panoramik açıdan bakma şansını elde edersiniz. Vapurun gidiş yönüne doğru size birlikte rol alan martılarla birlikte; sağınızda İzmir Körfezi’nin açıkları, sol tarafta Bayraklı ve İzmir Limanı, karşı istikamette ise Alsancak, Konak ve tepelerde Kadifekale size göz kırpar.
Yıllara meydan okuyan İsveçli Volvolar ile genel olarak hurda gözüyle bakılan Makedon Sanoslar, Macar ve Yugoslav Ikaruslar kentin en eski otobüslerini oluştururken; midibüs kategorisinde hizmet veren Japon Isuzular, yerli malı BMC’ler ile yeni seri Mercedes otobüsler İzmir’de karşınıza çıkabilecek birazcık daha genç belediye otobüsleri…
Bunlar otobüs vapur kardeşliği aktarmanın getirdiklerinden.
Bu kardeşlik bir dönem afişlerde Otobüs+Vapur+Metro şeklinde formüller ifade edilirdi.
Otobüslerde bir anlamda dağda, tepede dinlenmekten kurtuldu. Her birinin son durağı deniz kıyısında havadar bölgeler oldu. Denizin mavisine karşı iskelelerle kucaklaştılar.
Tek otobüsle tıklım tıklım saatler devam eden yolculuklar daha kısa süreli değişik taşıtlarla devam eden bir hale dönüştü.
Günümüzde sigara yasakları ile tiryakilerin daha azca keyif aldığını vurguladığı vapurlarla bir körfez turunu tavsiye ederim. İzmir’e denizden bakmak ayrı bir tutku.
İzmir ulaşımda Türkiye’ye örnek olacak, uygar ve bununla beraber ulaşımın en ucuz olduğu nadir şehirlerden…
