Karadağ'da Gezilecek Bölgeler: En Popüler Rotalar

Karadağ Gezilecek Bölgeler

Karadağ, Balkanlar’ın en güzel ülkelerinden biri. Bir başka ülkede birkaç günde yalnız bir şehri gezemezken, Karadağ’da ülkenin tamamını dolaşmak mümkün. Son yıllarda gazeteler, dergiler, anketler hep ‘Karadağ’ diyor. Turizmi en süratli büyüyen üç ülke içinde. Adriyatik sahillerindeki en ekonomik dinlence fırsatını sunan Karadağ seyahati için vize gerekmiyor. Ayrıca mühim bir hatırlatma yapayım. Karadağ yakında Avrupa Birliği’ne girecek ve ülkeye girmek için Schengen vizesi gerekecek. Bir an ilkin gidip görmek lazım o yüzden.

Karadağ Zamanı ve Yaşam

Karadağ, Eskişehir büyüklüğündeki yüzölçümüyle Avrupa’nın en yeni ülkelerinden. Yugoslavya parçalandıktan sonrasında bağımsızlığını duyuru etti, gezim gelirlerinin yardımıyla hızla gelişti. Sahildeki zamanı dokusu, doğası korunmuş kentleri kadar, bakir dağları, ormanları da çekicilik merkezi. Budva, Kotor-Perast-Dobrata’dan oluşan Kotor Körfezi, Herceg Novi, Bar, Podgorica, Tivat ve Lovcen. İşte size tüm Karadağ’ın gezinsel merkezleri. Bu merkezlerin kalbi ise kesinlikle Kotor Körfezi. Adriyatik kıyıları yalnız 293 kilometre uzunluğa haiz, bu denize kıyısı olan öteki ülkeler benzer biçimde Karadağ da insanları büyülemeye devam ediyor. Ek olarak son yıllarda cruise’ların da yeni favori durağı olmuş Kotor.

Karadağ Ziyaretinde Gezilecek En popüler Bölgeler

Kotor ile beraber UNESCO Dünya Kültür Mirası Sıralaması’ndeki Durmitor Ulusal Parkı ise adrenalin meraklısı misafirlere sürprizler sunuyor. İsteyene kayak, isteyene rafting imkanı bulunuyor. Durmitor Ulusal Parkı’nda en büyüğü Kara Göl (Crno Jezero) olmak suretiyle 18 göl var ve manzaralar cennetten fırlamış benzer biçimde. Derinliği üç kilometreye kadar ulaşan Tara Kanyonu ise oldukça çarpıcı. Karadağ’da sahil şeridinin arkasında dağlar yükseliyor ve Bobotov Kuk, 2533 metrelik zirvesiyle ülkenin en yüksek noktası. Karadağ’da yaygın olarak Sırpça konuşuluyor. Para birimi Euro fakat fiyatlar öteki Avrupa ülkelerine gore oldukça daha insaflı.

Bazı bölgeleri Avrupa dokusunda olsa da Karadağ bir lüks merkezi değil. Aksine sıcak, samimi ve Türkiye’nin 1970’li yıllarını çağrıştırıyor. Yeni yeni turizme kendini açan taze, çiçeği burnunda, bozulmamış, pırıl pırıl, insancıl, misafirperver bir ülke Karadağ. Tivat’taki Porto Montenegro ülkenin en lüks yeri denebilir ki, orada da azca sayıda şık restoran ve internasyonal marka var yalnız. Avrupa’nın öteki şehirleri benzer biçimde galeri, müze, gece yaşamı, etkinlik falan oldukça yok, aksine yavaş yaşayan bir ülke. Rahatlık arıyorsanız tam yerindesiniz anlamına gelir.

Sahildeki Bar, ülkenin ana limanı. Kentin zamanı kısmı (Stari Bar) oldukça güzel. Eski Bar binlerce senelik ve içinde bakımsız durumda oldukça sayıda zamanı yaratı var. Ulcinj ise 30 bin sözü geçen bir yerleşim ve plajlarıyla meşhur. Ufak Plaj (Mala Plaza) zamanı şehrin altında içeriyor. 12 kilometrelik Büyük Plaj (Velika Plaza) ise doğuya Arnavutluk sınırına doğru devam ediyor. Geçmişte Şimal Afrikalı korsanların üssü olan Ulcinj’de Osmanlılar ortalama olarak 300 yıl yargı sürmüş.

Budva, Karadağ’ın en gözde sayfiye yeri. Dağlar arka planında güzel bir görünüm oluşturuyor. Surlarla çevrili zamanı kent turistlerin oldukça ilgisini çekiyor. Kent hazirandan eylüle yaz festivallerine ev sahipliği yapıyor.

Ülkenin başkenti Podgorica garip olmadığı için gezgin rotalarında pek yer almıyor. Ülkenin ortasında bulunan ve Karadağ Prensliği’nin eski başkenti olan Cetinje ise dağlarla çevrili bir yer. Şehirde aristokratik yapılar da var, bayağı evler de. Cetinje’deki Eski Parlamento binası şu an Karadağ Ulusal Müzesi olarak kullanılıyor. Eskiden prenslerin yönettiği şehirdeki Cetinje Manastırı en mühim dini kuruluş. Manastırın içinde Vaftizci Yahya’nın sağ kolu mumyalanmış bir halde duruyor. İşin garip yanı Topkapı Sarayı’ndaki Mukaddes Emanetler’de ve 17 ayrı kilisede de Vaftizci Yahya’nın eli var. Hangisi hakkaten ona ilişkin acaba?

Balkanlar’ın batısında 20. yüzyılda, üç kez değişik yapı ve yönetimsel şekille kurulmuş bir devletmiş Yugoslavya. Birinci Dünya Savaşı sonrasında, 1918’de kurulduğunda, içinde 26 çeşit etnik grup varmış ülkede. Resmi dilleri Sırp-Hırvatça, Makedonca ve Slovence imiş. Parası dinar, başkenti Belgrad. Savaşın arkasından imparatorluklar yıkılmış, Avrupalı devletler Balkan toprakları üstünde yeni bir devletin kurulması için Versay Anlaşması’yla anlaşmışlar. İsmini de Cenup Slavların Ülkesi-Yugoslavya koymuşlar. Amaç, Slavları birleştirmek. 1918 senesinde Sırp-Hırvat-Sloven Krallığı olarak kurulan ülke 1929’da Yugoslavya adını almış. Gelmiş İkinci Dünya Savaşı… Devrin lideri Tito. Ülke bu kez Yugoslavya Toplumcu Federasyonu olmuş. Almanya’nın önderliğinde İtalya, Macaristan ve Bulgaristan orduları 1941 senesinde Yugoslavya’yı işgal etmiş. Yugoslavya kralı, ülkeyi terk etmiş. Başı boş kalan etnik gruplar iktidar kavgasına girişmiş. Zaferi Josip Broz Tito liderliğindeki Yugoslavya Komünist Partisi güçleri, partizanlar kazanmış. Tito ve orduları Yugoslavya’yı işgal ordularından temizlemiş ve 1945 seçimleri galibiyetinden sonrasında Yugoslavya Demokratik Federal Cumhuriyeti’ni kurmuş. 1963’te Yugoslavya’nın resmi adı Yugoslavya Toplumcu Federal Cumhuriyeti olarak değiştirilmiş. Tito, devlet yönetiminde komünist rejiminin ideolojisini kabul etmiş fakat Komünist Sovyet Rusya’sından bağımsız kalmayı başarmış. Gelgelelim ki Tito 1980’de ölmüş. Gelsin ekonomik bunalım, gelsin etnik çatışmalar. Yugoslavya’nın içindeki Sırplar, Hırvatlar, Slovenler, Boşnaklar, Makedonlar özerklik istemeye başlamış. 1991’de Yugoslavya’dan ayrılan ilk Slovenya olmuş, sonrasında da Hırvatistan bağımsızlık sonucu almış ve ülkede çatışmalar başlamış. Makedonya ve Bosna-Hersek bağımsızlığını duyuru etmiş. Tüm bu gelişmelerin sonucunda, Yugoslavya 1992 yılından itibaren Sırbistan ve Karadağ’dan oluşan fakat Sırbistan’ın denetiminde olan bir federasyon haline gelmiş. Yugoslavya’nın parçalanması sonucu yedi yeni devlet ortaya çıkmış. Bu devletler Sırbistan, Bosna-Hersek, Karadağ, Hırvatistan, Slovenya, Makedonya ve Kosova.