Avusturya’da üç yaşından küçük çocuğu olan her üç kadından biri çalışıyor. Avusturya Aile Araştırma Enstitüsü’nün (ÖIF) “Sayılarla Aileler” raporu bunu gösteriyor. Eksik veya çok pahalı bakım teklifleri nadiren işe gitmeme sebebidir. Bunun yerine çoğunluk, çocuklarına kendilerinin bakmak istediğini belirtiyor. Daha yaşlı olsalar bile çocuklu kadınlar arasında yarı zamanlı çalışma oranının yüksek olmasının nedeni de budur.
Sorumlu eyaletlerden ve topluluklardan federal politikacılar ve sosyal ortaklar yıllardır, özellikle en küçükler için daha fazla anaokulu yeri talep ediyorlar – yalnızca anaokullarının ilk eğitim kurumu olarak önemli rolü nedeniyle değil, aynı zamanda kadınların okullarına daha iyi geri dönmesini sağlamak için. iş. Üç yaşın üzerindeki çocukların yüzde 94’ü kurumsal bakımda olmasına rağmen, 2021/22’de daha küçük çocuklar için bu rakam yalnızca yüzde 29,1 idi. Federal hükümet, bu anaokulu yılında bu yaş grubu için yüzde 33’lük Barselona hedefine ulaşma hedefini belirledi – gerçi aslında 2010 için hedef değer buydu. Ebeveynlerin tam zamanlı işleriyle de uyumlu olan sözde VIF uyumlu yerlerin oranı, son zamanlarda Avusturya’daki gençler arasında yüzde 64,0’dan (2020) yüzde 59,8’e (2021) biraz düştü.
Bununla birlikte, APA için ÖIF mikro nüfus sayımı verilerinin değerlendirilmesi, çocuk ne kadar küçükse, annenin işe gidip gitmediğini belirlemede çocuk bakımı seçeneklerinin o kadar az rol oynadığını göstermektedir. Mikro nüfus sayımı için, çocuklara (veya bakıma muhtaç yetişkinlere) baktığı için çalışmayanlara, çalışma nedenleri sorulmuştur. Sonuç: İlk yılda çocuğu olan çalışmayan kadınların yüzde 79’u, çocuklarını kendileri halletmek istedikleri için evde kalıyor. Sadece yüzde 4,3’ü teklifin çok pahalı olduğunu, yüzde 2,9’u ise uygun teklif olmadığını belirtiyor.
İki yaşındaki anneler söz konusu olduğunda, uygun bir teklifin bulunmaması (yüzde 14) veya aşırı maliyetler (4,5) daha büyük bir rol oynamaktadır. Bununla birlikte, en yaygın güdü hala çocuğa kendiniz bakma arzusudur (yüzde 62) ve bu, daha büyük çocukların anneleri arasında da baskın olmaya devam etmektedir. En küçük çocuğu sekiz yaşında olan ve bakım sorumlulukları nedeniyle çalışmayan anneler arasında bile, ankete katılanların yarısından fazlası bu nedeni belirtmiştir.
Buna bir açıklama olarak, Bilimler Akademisi Demografi Enstitüsü’nden (ÖAW) Isabella Buber-Ennser, APA ile yaptığı bir röportajda nispeten geleneksel aile tablosuna atıfta bulunuyor: “Avusturya’da bir kadın, eğer küçük bir çocuğa evin dışında bakılıyor ve Fransa’da evde baktığında kötü bir anne oluyor çünkü o zaman diğer çocuklarla sosyal teması olmuyor.” Ayrıca caydırıcı olabilecek, stresli, çalışan anneler imajı da var. . Burada olumlu rol modeller yoktu. Aynı zamanda, iş-yaşam dengesi konusu giderek daha önemli hale geliyor ve bu da daha uzun bekleme sürelerini teşvik edebilir.
Çalışma sonuçlarına rağmen, en küçükler için anaokulu yerlerinin daha da genişletilmesi Buber-Ennser için önemlidir. İlk olarak, mikro nüfus sayımı verilerinin ayrıntılı analizi, yalnızca bir yaşın altındaki çocuk annelerinin çok azının (yüzde ondan daha az) işe gittiğini göstermektedir. En küçük çocuk iki yaşındaysa üçte ikisi zaten çalışıyor. ÖIF araştırmasına göre, üç ila altı yaşındaki annelerin dörtte üçü zaten bu durumda. Ayrıca Buber-Ennser, çalışmayan kadınların çocuklarının da anaokulu eğitim kurumuna devam ettiğini vurguluyor.
Çalışan üç yaşından küçük çocuğu olan kadınların yüzde 83,1’i yarı zamanlı (haftada 36 saatten az) çalışıyor. Neredeyse üç ila altı yaşındaki anneler kadar çoktur (yüzde 81,5). Avusturya’daki kadınlar, çocuk sahibi olduktan sonra uzun vadede yarı zamanlı istihdamda kalma eğilimindedir. Başka bir ÖIF araştırma raporuna göre (“Frauen in der Arbeitswelt”, 2020), Avusturya, 20 ila 64 yaş arası kadınlar için neredeyse yüzde 50’lik yarı zamanlı kota açısından AB’de Hollanda’nın ardından ikinci sırada yer alıyor. Ancak, yarı zamanlı çalışılan saatlerin sayısı, çocuklar büyüdükçe artmaktadır.
APA için bir ÖIF değerlendirmesi, yarı zamanlı çalışma söz konusu olduğunda, cinsiyet rollerinin çocuk bakımının mevcudiyetinden çok daha büyük bir rol oynadığını göstermektedir: Altı yaşından küçük en az bir çocuğu olan kadınların yüzde 88,2’si çocuk bakımı görevlerini çocuk bakımı görevi olarak vermektedir. yarı zamanlı istihdam nedeni. Bu kadınların onda sekizinin gerekçesi: Kendi başlarının çaresine bakmak istiyorlar.
ÖIF’nin “Kadınlar” dergisindeki verilere göre, bakım sorumlulukları nedeniyle yarı zamanlı çalışan 15 yaşın altındaki çocukları olan kadınların yaklaşık yüzde 90’ı, uygun bir bakım teklifi olsa bile tam zamanlı bir işe geçmeyecek. İş Dünyasında” (2020). Çalışma kısaca, “Bu nedenle, bakım sorumlulukları varsa, yarı zamanlı istihdam, tam zamanlı istihdama açıkça tercih edilir” diyor. Araştırmanın bir parçası olarak yapılan görüşmelerde ve grup tartışmalarında, çocuklu kadınların tam zamanlı çalışması genel olarak “pek olası değil ve istisnai” olarak sınıflandırıldı. Bu, yalnızca, örneğin bekar ebeveynler söz konusu olduğunda, mali açıdan kesinlikle gerekliyse meşru kabul edilir.
