Sevgiyi yaşamamıza yol açan şey nedir?
Sevgiyi, eşinden ya da öteki insanlardan ara sıra görmesi haricinde bu duyguyu hissedemeyen bir bayan hissettiklerini şu şekilde ifade ediyor:
“Kocam için sevgi hissedemiyor gibiyim. Çocuk sahibi olmak isterim sadece onlar için de sevgi duymayabileceğimden endişeleniyorum. Kalbimdeki bu sıcak hissi yalnızca başka biri beni sevdiğinde hissediyorum. Sadece bunu kendi başıma, kocam için bile hissetmiyorum. Onu sevdiğimi biliyorum sadece hissedemiyorum. Benim neyim var?”
Pek oldukca insan bu probleminin değişik versiyonlarını yaşıyor: Sevgi olarak adlandırdığımız, partnere delicesine ve sırılsıklam aşık olmak ve ondan da karşılığında şefkat görmek ile ilişkilendirdikleri o sıcak duyguyu arıyorlar. Sadece bu sevgiye benzemiyor ya da öyleki hissettirmiyor. Hatta arzuladığımız gerçek aşkı deneyimlemenin önüne geçen bir engel olabiliyor.
Yanlış anlaşılan sevgi
Yukarıda bahsettiğim kadının yaşamış olduğu probleminin merkezinde sevginin nereden geldiğine dair bir yanlış anlama yer ediniyor.
Şahıs, ebeveynlerden ya da başkalarından sevgi görme mevzusunda denetim sahibi olmaya çalışırken oldukca şey öğrenebilir ve bu tarz şeyleri partneri üstünde de uygulayabilir. Kişinin uyguladığı davranışlar içinde partnerini bırakmak, ona kızmak ve partnerinin yapmasını istemediği bir şeyi yapması durumunda geri çekilmek benzer biçimde şeyler görülebilir.
Başkalarından devamlı olarak sevgi görmeye çalışmak ve sevgiyi asla paylaşamamak sorunları birbirlerine bağlı şeyler.
Niyetiniz, birinden sevgi görmek mevzusunda denetim sahibi olmaya çalışmaksa kalbiniz, sevginin armağanını almaya kapalıdır. Bu olmadan paylaşacak sevgimiz olmaz.
Sevgiyi yaratmıyoruz, ona açık hale geliyoruz
İranlı ozan Hafız şöyleki diyor: “Biz, Sevgi değiliz. Biz, Tanrı’nın Sevgisinin içinden akmış olduğu bir flütteki delikleriz.”
Yukarıdaki cümlelerde yer edinen dini referansları bir kenara bırakırsak, sevgiye bu şekilde bakmakta büyük bir bilgelik var. Sevgi, hiçlikten ortaya çıkmaz. Bunun yerine sevgi, kendimizi ona açabileceğimiz ya da kapatabileceğimiz bir şeydir.
Sevgiyi paylaşmak dünyadaki en görkemli tecrübe olsa da niyetiniz, ötekilerden sevgi görmek için onları denetim etmekse paylaşmak için sevginiz yok anlama gelir. Başkalarının sevgisini denetim etmeye çalışmamanın tek yolu kendinizi sevmenizle mümkündür. Başkalarından almaya çalıştığınız ilgi, itina ve saygıyı kendinize vererek ve şefkatli eylemlerde bulunarak iyiliğinizi destekleyebilirsiniz.
Kendinizi sevmenin egoist olduğu fikrinin aksine kendinizi sevmek öz-sorumluluğunuzdur. Kendinizi sevmek, kalbinizi sevgiyi -kendi içsel sevgi kaynağınıza bağlı olduğunuzda gördüğünüz sevgi türü- almak için açar ve bu sayede devamlı sevgi görmeye çalışmak yerine sevgiyi paylaşabilirsiniz.
Kendinizi, aşka açmayı öğrenin
Kalbiniz, niyetinizin sonucu olarak kendiliğinden açılır ya da kapanır. Kendinizi iyi mi seveceğinizi bilgili olarak öğrenmeyi seçtiğinizde kalbiniz, içinizden gelen sevgiyle kendiliğinden açılır ve bu sayede sevginizi başkalarıyla paylaşabilirsiniz.
Niyetinizi, başkalarını denetim etmekten kendinizi sevmeye yönlendirdiğiniz vakit, partneriniz ve öteki insanoğlu için kalbinizde duyduğunuz sıcak sevgiyi deneyimleyebilirsiniz.
Başkalarını denetim etme alışkanlığınız var ise niyetinizin bilincine varmak için ergonomik yapmanız gerekebilir. Duygularınızla beraber bedeninizde o anda kalmayı öğrendiğinizde, kendinizi terk ettiğiniz zamanlarda (kendinizi yargıladığınızda, duygularınızı yok saydığınızda ve sonrasında öteki insanlardan sevgi görmeye çalıştığınızda) huzursuz, yalnız ve içinizin boş bulunduğunu fark edebilirsiniz. Sadece kendinizi sevdiğiniz vakit mutlu, güvende ve sevdiklerinizle paylaşabileceğiniz türden bir sevgi ile dolu olduğunuzu hissedebilirsiniz.
www.aysetolga.com
