20 Kasım Çocuk Hakları Günü yaklaşırken ve mevcut iltica sorunu göz önüne alındığında, SOS Çocuk Köyü Genel Müdürü Christian Moser Avusturya’daki “çocuk hakları ihlallerini” kınadı. APA röportajında Moser, bunların olacağını ve politikacıların bunları “kabul edeceğini” söyledi. Reşit olmayan, refakatsiz mülteci çocukların gelecekte Traiskirchen’deki ilk kabul merkezine gönderilmelerinin mümkün olması gerçeği “hayal kırıklığı ve şok edici”.
SOS Çocuk Köyleri, çocuk ve gençlerin refahından sorumlu eyalet meclis üyelerinin ilgili planlarını öğrendi. SOS Çocuk Köyü müdürü, çocuk haklarına uygun olarak kaçan insanlar için çocuk dostu barınakların zaten “Avusturya’da kısmen mevcut olmadığını” sert bir şekilde eleştirdi. “Şimdi 14 yaşının altındaki küçükleri bir ilk kabul merkezine koymak ve onları yetişkinlerin yanına kapatmak istiyorsanız, o zaman her şeyin eksik olduğunu anlamalısınız. Bu tür çocuklar ve gençler, federal bakıma değil, çocuk ve gençlik refahına aittir.”
Federal eyaletlerin planlarının arkasında varlık eksikliğini değil, temel bir siyasi yönelimi gören Moser, çocuk ve gençlik refahında yeterli kapasite yoksa, o zaman ek kapasitelerin oluşturulması gerektiğini talep etti. Federal bakımda barınma, görünüşe göre “siyasi olarak aranıyordu”, ciddi iddialarda bulundu: “İnsanların bir an önce tekrar gitmesini istiyorsunuz. Görünüşe göre çok iyi durumda olmamalılar, çünkü aksi takdirde diğerleri takip edebilir.” Politik olarak sorumlu kişiler her zaman “çekme faktörü” olmamasını sağlamaya çalışırlardı. “Utanç verici bir tartışma” dedi CEO, çünkü sonuçta insan hakları “pazarlığa konu olamaz ve bölünemez.”
Şimdiye kadar sadece SOS Çocuk Köyleri Ukrayna’dan gelen çocuklar için 300 yer yarattı, Moser kendi bölgesinden nasıl çalışabileceğini gösteren bir örnek verdi: “O zaman bu çocuklara ve gençlere eşlik etmelisin, bakmak için çaba göstermelisin. onlardan sonra, onlar için orada ol. Ama siyaset bunu tamamen görmezden geliyor. Bununla ilgilenmiyorsun.”
Moser, ne yazık ki, Yeşil hükümetin iltica politikasına katılımıyla daha iyiye doğru pek bir şeyin değişmediğini belirtti. Görünüşe göre parti, büyük koalisyon ortağı ÖVP’ye karşı kendini gösteremedi. Moser, ÖVP kulübü başkanı August Wöginger’in insan hakları sözleşmesini gözden geçirme girişimini “felaket” olarak nitelendirdi. Sözleşme, “İkinci Dünya Savaşı’ndan sonraki en büyük başarı” hakkındadır, böyle bir ifade “kendini diskalifiye eder”.
Genel olarak, Avusturya’da çocuk hakları hala gölgeli bir varlık sürdürüyor, SOS Çocuk Köyü müdürü ciddi bir sonuca vardı. Moser, “Siyasi bir duraklama var,” dedi. Avusturya, çocuk hakları söz konusu olduğunda “gelişmekte olan bir ülkedir”. İltica konusuna ek olarak, eğitim ve sağlık alanlarında da “bir dizi şantiye” var ve yasal çerçeve söz konusu olduğunda, iyileştirme için hala çok yer var. Moser, Çocuk Haklarına Dair Sözleşme’nin tamamının nihayet anayasal statüye yükseltilmesini ve ayrıca eyalet anayasalarında uygulanmasını talep etti – sonuçta, Avusturya’da çocuk ve gençlerin refahı bir devlet meselesidir. Ayrıca Avusturya çapında bir asgari standarda ihtiyaç vardır, federal eyaletlerde farklı göstergelerin olması kabul edilemez.
Moser, çocuk haklarının gerçekte uygulanmasına yardımcı olmak için bütçelemede yetişme ihtiyacı olduğunu hâlâ tespit etti. Önleyici hareket etmek için “Rat auf Draht” gibi işleyen danışma kurumları vardır. Ama birincisi, çok azı var ve ikincisi, yetersiz bütçelemeye üzülmek gerekiyor. SOS Çocuk Köyü Müdürü, “‘Rat on Wire’ın yalnızca yüzde 40’ı kamu yetkilileri tarafından finanse ediliyor,” dedi. Ayrıca öyle bir durum tespit etti ki, her kanun nihayet bir “çocuk hakları kontrolünden” geçiyor ve “bağımsız çocuk izleme” getiriliyor.
Moser, SOS Çocuk Köylerinin kendisini toplumda nasıl konumlandıracağına dair net bir fikre sahip: “Daha politik olmalıyız ve bunu istiyoruz. Çünkü çocukların lobisi yok. Müzakereler onlar hakkındadır, onlarla değil.” Ayrıca, kurucusu Hermann Gmeiner’in – ifadelerinin çoğunu ciddiye alırsanız – “politik” olduğuna, genel müdürün belirli bir tutarlılık gördüğüne inanıyor. Moser, “Children’s Village o zamanlar kendine çok daha fazla izin veriyordu,” diye açıkladı. Bir hizmet ve hizmet tesisi olarak kendi bölgelerinin ötesine – oraya daha çok gitmek istiyorlar.
Ancak son zamanlarda, ünlü kuruluş olumsuz manşetlere girdi. SOS Çocuk Köyleri’nin önemli bir Avusturyalı bağışçısının, bir Güneydoğu Asya ülkesine yaptığı ziyaretler sırasında bakım altındaki çocuklara cinsel istismarda bulunduğundan şüpheleniliyor. Moser, şimdi kurulan bağımsız komisyonun raporunu bekliyoruz diyor. Bu noktada, organizasyondaki herhangi birinin bu konuda daha fazla bir şey bilip bilmediğini söylemek mümkün değil. Her halükarda, iddialar duyulduğunda hemen rapor edildi.
Artık aynı zamanda “daha iyi davranış kuralları” geliştirme meselesidir – komisyondan bu yönde tavsiyeler de beklemektedir. Örneğin Avusturya’da var olan “ombudsmanlık sistemleri” SOS Çocuk Köyleri ile diğer ülkelerde de kurulabilir. Ancak genel müdür, sebebin imajına zarar vereceğine inanmadı. Bununla düzgün bir şekilde ilgilenecekler ve “işlemede öncü” olmak isteyecekler ve – gerekirse – kimseyi düşünmeden sonuçlara katlanmaya hazır olacaklar: “Bunu çocuklar ve organizasyon için bir fırsat olarak görüyorum.”
