Yehova’nın Şahitleri, Avusturya’da devlet tarafından tanınan bir kilisedir. Yehova’nın Şahitlerini Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne götüren 30 yılı aşkın çalışmanın ardından, Mayıs 2009’da sorumlu dini makam Avusturya’daki beşinci en büyük dini topluluğa dini bir topluluk statüsü için yeşil ışık yaktı.
Web sitelerindeki bilgilere göre, Yehova’nın Şahitlerinin şu anda Alp cumhuriyetinde 22.052 aktif üyesi var ve 4.375’i en güçlü şekilde Yukarı Avusturya’da temsil ediliyor, ardından 4.243 ile Viyana geliyor. Bu ülkede toplam 160 sözde İbadet Salonu var. 200.000’den az üyesi olan Alman topluluğu, Avrupa’nın en büyük topluluklarından biridir. Dünya çapında sekiz buçuk milyondan fazla takipçisi olduğu söyleniyor.
Yehova’nın Şahitlerinin öğretisinin temeli, “Tanrı’nın insanlık için planı” olan Mukaddes Kitaptan alınır. “Yüce Tanrı ve yaratıcı” Yehova veya RAB, tanıkları koşulsuz itaat etmekle yükümlüdür. “Gerçek Hıristiyanlar” olarak, Tanrılarına tanıklık etmeli ve O’nun krallığının mesajını vaaz etmelidirler.
Başlıca Hıristiyan dinlerinin aksine, Yehova’nın Şahitleri bir kişinin ruhunun öldükten sonra yaşamaya devam ettiğine inanmazlar. Hiçbiri yok, ama ruhun ta kendisi.Yehova’nın Şahitleri birçok kez dünyanın sonunu ilan ettiler.
Yehova’nın Şahitleri totaliter bir mezhep olarak reddedilmeye karşı çıkıyorlar, bir yandan kiliseden kopuk değiller ve İsa Mesih’ten başka dini liderleri yok. Öte yandan, üyeler gönüllü olarak topluluğun kurallarına göre yaşadılar. Siyasetle dini bağdaştırmadıkları için seçimlere katılmazlar.
Yehova’nın Şahitleri, her şeyden önce, evden eve gittikleri ve “Gözcü Kulesi” ve “Uyanış!” dergilerini kadın ve erkeklere götürmek istedikleri güçlü misyonerlik çalışmaları ile tanınırlar. Yehova’nın Şahitleri, gönüllü olduklarını söyledikleri bağışlarla finanse ediliyor.
İnanç, inananların yaşamlarına her alanda güçlü bir şekilde müdahale eder. Örneğin, sigara içmek yasaktır. Yehova’nın Şahitleri, bazen yaşamı tehdit edebilen kan naklini kabul etmemeleri nedeniyle medyada tekrar tekrar dikkat çekiyor. İncil tanıklıklarına atıfta bulunurlar. Yehova’nın Şahitleri, kanın Hristiyanlık döneminden çok önce sembolik bir anlamı olduğuna inanıyorlar. “Yaratan Yüce Allah’ın verdiği hayat” anlamına geliyordu. Canı korumak için kan alma yasağı Musa’nın kitaplarında birkaç yerde kayıtlıdır.
Yehova’nın Şahitleri, Yeni Ahit’te Elçilerin İşleri’ne özellikle atıfta bulunur; burada -Yehova’nın Şahitlerinin tercümesinde- 15. bölümde şu sözler yer alır: “Çünkü Kutsal Ruh’u ve bizi daha fazla yük yüklememekten memnun etti. Putlara kurban edilen şeylerden, kandan, boğularak öldürülen şeylerden ve zinadan sakınmak. Buna karşı korunursanız, iyi yapacaksınız.”
Topluluk, 19. yüzyılın sonunda Amerikalı Charles Taze Russell tarafından İncil Öğrencileri için bir yayın şirketi olarak kuruldu. 1911’de Russell ilk kez bir konferans vermek için Viyana’ya geldi. 1921’den itibaren düzenli dersler vardı ve bir yıl sonra faaliyetler diğer Avusturya şehirlerini de kapsayacak şekilde genişletildi.
1938’de Avusturya’da 550 aktif Yehova’nın Şahidi vardı. Hitler selamı vermeyi ve askerlik hizmetini yapmayı reddetmeleri nedeniyle Hitler rejimi tarafından zulümler yaşandı, dini cemaatin takipçilerinin yaklaşık dörtte biri öldürüldü. Savaştan sonra Yehova’nın Şahitleri organize faaliyetlerine devam ettiler.
Yehova’nın Şahitleri, dini bir topluluk olarak tanınmak için ilk başvuruyu 1978’de yaptı. Bunu birkaç başvuru izledi ve başarısız oldu. Tüm iç hukuk yolları başarısız oldu, bu nedenle topluluk Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne şikayette bulundu. Temmuz 2008’de yargıçlar, Avusturya makamlarının İnsan Hakları Sözleşmesi’nde yer alan din özgürlüğünü ihlal ettiğine karar verdi. Mayıs 2009’da, dönemin Eğitim Bakanı Claudia Schmied (SPÖ), nihayet bir devlet dini cemaati olarak tanınmak için bir kararname imzaladı.
