Avusturya İnsani Yaşam Sonu Derneği (ÖGHL), Avusturya’daki ötenazi düzenlemesinden hâlâ memnun değil ve bu nedenle bir kez daha Anayasa Mahkemesi’ne (VfGH) başvuruyor. Dernek, 2022’nin başından beri yürürlükte olan idam kararnamesi yasasının yetersiz ve bazen çelişkili olduğunu, “Kurier” ve Ö1- “Morgenjournal” gazetelerindeki haberlerin ardından Pazartesi günü yayın yoluyla eleştirdi. Aktif ötenazi yasağının da kaldırılması umulmaktadır.
Halihazırda Anayasa Mahkemesi’nin bir kararının ardından gelen yeni yasaya göre, yardımlı intihar talebinde bulunmak isteyen sürekli ağır veya ölümcül hastalığı olan kişiler ölüm vasiyeti düzenleyebilirler. Bunun için doktorlarla görüşmeler zorunludur. Biri palyatif tıp eğitimi almış olmak üzere iki hekim, ölmek isteyen kişinin karar verme yeteneğine sahip olduğunu ve hayatını gönüllü olarak sonlandırmak istediğini bağımsız olarak doğrulamalıdır. Vasiyetnamenin düzenlenmesi noter tarafından yapılır.
ÖGHL, Ölüm Yasası Kararnamesi’nin “ötenaziye erişimi garanti altına almak ve dolayısıyla kişinin kendi yaşamının sonunun türünü ve zamanını belirleyebilmesi hakkını -Anayasa Mahkemesi anlamında da- uygun bulmadığını”, ÖGHL’nin gerekçelendirdiğini Yargıtay’a son bireysel başvuru. İsviçre derneği “Dignitas – onurlu yaşa – onurlu öl”den destek alıyor.
ÖGHL ayrıca, “iletişim üzerindeki katı yasağın” derneğin amacına uygun çalışmasını imkansız hale getirdiğini savunuyor. “Yardım arayan ve kanunlar dışında yolunu bulamayan insanlardan birçok talep alıyoruz. Dernek olarak yardım etmek isteriz ama buna izin verilmiyor.” Belirsiz bir şekilde tanımlanmış çok sayıda yasak, eleştirilere göre derneğin tüm olasılıkları açıkça bildirmesine veya ölmek isteyenlere bizzat eşlik etmesine bile engel oldu.
Aktif ötenazi, Anayasa Mahkemesi önündeki ilk yargılamada resmi nedenlerle incelenmedi. Avusturya’da yardımlı intiharı yasallaştıran başarılı bireysel başvurudan da sorumlu olan avukat Wolfram Proksch’a göre, bu artık savunulamaz. Temel haklar açısından, kişinin kendi başına ölümcül bir müstahzar kullanabilecek durumda olması veya hastalık nedeniyle üçüncü kişilerin desteğine ihtiyaç duyması ve kullanması arasında bir fark olmayacaktır.
