Yerel meclis seçimlerindeki şaşırtıcı zaferinden iki yıl sonra, KPÖ’lü Graz Belediye Başkanı Elke Kahr, bir APA röportajında, özellikle mevcut koşullar altında, şu ana kadarki görev süresinden “oldukça memnun” olduğunu söyledi. Ancak şehrin miras kalan borçlarını eleştirdi. Ancak 2026 seçimlerine kadar 200 belediye binasının daha inşa edilmesini istiyor. Tekrar birinci aday olarak aday olup olmayacağını açık bıraktı: “Söylemek için henüz çok erken.”
İlk olarak 2024’teki eyalet seçimleri geliyor ve burada eyalet partisine çok fazla oy almak istiyor. Bunun dışında eyalet başkentini büyük zorluklar bekliyor. Tam da bu nedenle, “Graz şehrinin ve burada yaşayan insanların kaynaklar açısından neye ihtiyacı olduğunu” göremeyen diğer yerel yönetimler onu hayal kırıklığına uğratıyor. İkinci büyük şehrin aynı zamanda çevredeki topluluklar için de yerine getirmesi gereken ve maddi destek eksikliği olan “büyük görevler” olarak görüyor: “Bunu kabullenmekte zorlanıyorum ve bu kısmen ihmalkarlık.”
Diğer konuların yanı sıra mali eşitleme ve sosyal yardım derneklerinin yeniden düzenlenmesi konularını ele aldı. KPÖ’nün suçlamasına göre, ikincisinin şehre yaklaşık 20 milyon avroluk ek maliyet getirmesi muhtemel ve şehir yönetimi devletin yeni planlarından geç haberdar oldu. “Kentte belli konularda partizan siyaset yok. Tüm parti saflarında görülmesi gereken bazı endişeler var” diye siyasi rakiplerine de seslendi.
ÖVP, yasama döneminin başından bu yana komünistlerin ve Belediye Maliye Meclis Üyesi Manfred Eber’in şehrin bütçesini kontrol altında tutmamasından şikayetçi. Kahr, şehri iflasın eşiğinde görmüyor: “Gelir hususlarının çoğu, ne kadar gelir elde ettiğimize ve aynı zamanda federal hükümetin tahminlerine de bağlı. Ancak giderek daha öngörülemez hale geliyorlar. Pek çok şehir ve belediye de bu durumla mücadele ediyor.” Haziran ayındaki getiri paylarına ilişkin tahmin, son tahminin neredeyse tam tersiydi.
Bütçenin kısıtlı olması aynı zamanda şehirdeki çöp, su veya otopark gibi belirli ücretlerin artırılması gerektiği anlamına da geliyor. KPÖ’nün yıllardır muhalefet çağrısı yaptığı ve son dönemde uygulamaya konduğu gibi ücret kesintisi enflasyon açısından artık mümkün değil. Belediye dairelerinin kiralarının da artırılması gerekiyordu, ancak bu artış serbest piyasada olduğundan daha az şiddetliydi. Artık 2026 yılına kadar toplam yüzde altı oranında artırılacaklar.
Halkın seçim vaatlerini yerine getirmediğini düşünebileceğine inanmıyor: “Bütçedeki istenmeyen pek çok gelişme mevcut hükümetten kaynaklanmıyor. Sorumlulukların hiç bitmeyeceğini varsaydık. Muhtemelen yarısını bu şekilde yapardık, ancak yakın zamanda vadesi dolacak krediler için rezerv oluşturulmaması garip.” Aynı şey, Şehirler Birliği ile işbirliği içinde devlet düzeyindeki siyaset için de geçerli. Graz şehri hala sosyal yardım derneklerinin yeniden düzenlenmesiyle bir kez daha yük olmak istiyor.
Sıkı mali çerçeveye rağmen belediye başkanı önümüzdeki yıllarda yaklaşık 200 belediye dairesi inşa edilmesini istiyor. Zaten 300’ün üzerine çıktılar, hedef ise 500: “Bunu yapmazsak benim için hayal kırıklığı olur” dedi. Kahr’ın yıllar süren gecikmelerden sonra hayata geçirmek istediği bir diğer büyük proje ise merkezi mutfak. “Her şey yolunda giderse önümüzdeki yıl inşaata başlayacağız. Elbette bu bize 20 milyon avronun çok üzerinde bir maliyete mal oluyor, ancak önümüzdeki onyıllar için altyapı oluşturuyor ve çocuklarımıza yiyecek sağlamak sıradan bir şey değil.”
Aksi takdirde sokakta kalacak insanlar için ek geçici barınma ve barınma da planlanıyor. “Şu anda sosyal yardım dairesini de yeniden yapılandırıyoruz: birisinin engelli bir çocuğu olsun, bakıma ihtiyacı olsun, evini kaybetme tehlikesiyle karşı karşıya olsun veya evsiz olsun: gelecekte hepsi ön bürodan bilgi almalı ve artık orada olmamalılar. İnsan Evsizliği sadece STK’lara bırakılmamalı: “Mümkün olduğunca erken önlem almak için kamu sektörünün böyle bir şeye ihtiyacı var.”
Bir sonraki yerel meclis seçimlerine kadar olan diğer hedefler arasında ilçe merkezlerinin mali güvenliğinin sağlanması ve Puntigam’daki 5 numaralı tramvay hattının genişletilmesi ve yardım güzergahının inşaat ilerlemesinin izlenmesi yer alıyor. “Ayrıca kaldırımları iyileştirmek ve yerleşim alanlarındaki yeşil alanlara dikkat etmek istiyoruz.” Hedef aynı zamanda anaokulu için ödemek zorunda olduğunuz üst gelir sınırlarını da artırmak: “Bunu bedavaya yapamayız, gerçekçi olmaz ama orta gelirlilere daha fazla kolaylık sağlanmalı.”
Kahr, eyalet parlamentosunda görev yapan ve son yıllarda bazen dilsel, bazen de politik hatalar yapan partili meslektaşı Werner Murgg hakkında pek konuşmak istemiyor: “Bu, partinin eyalet meselesi.” Kendisi de Murgg’a güveniyor, kendisi de Murgg’a güveniyor. halk için çalışıyor. Ve yine de diğer partilerin yüksek sesle eleştirileri biçimindeki sonuçlara kendisi katlanmak zorunda: “Buna dayanabileceğini söylüyorsa bu onun kararı.” Ancak pek çok kelime seçeneğiyle – “sakat ulus” anahtar kelimesi – bu bugün hâlâ aynı fikirde değilim: “Bunu söyleyemezsin. Ama ne demek istediğini biliyorum.” Kendisi hâlâ Belarus’taki devlet televizyonunda yaptığı röportajı partili meslektaşının yaptığı “ciddi bir hata” olarak görüyor.
Daha geçen hafta Kahr, Londra merkezli hayırsever Şehir Belediye Başkanları Vakfı tarafından “Robin Hood politikaları” nedeniyle Yılın Belediye Başkanı seçildi. 25 kadın ve erkek arasında Ukrayna’nın başkenti Kiev’in belediye başkanı Vitali Klitschko gibi isimler de yer alıyor. “Elbette dünyanın en kötü 25 belediye başkanı değil, en iyi 25 belediye başkanı arasında olmaktan mutluyum.” Ancak hiç şansının olduğunu düşünmüyor. “Orada olmak bir onur ve belki de şehir için olumlu reklam da sağlıyor.” Klitschko onu daha çok boksör olarak tanıyor ve belediye başkanı olarak daha az tanıyor, ancak şu anda “korkunç bir sefalet” yaşayan bir ülkede olduğu için bu iyi olurdu. onun için öyle olmasını diliyorum.”
Kendisini mutlaka bir tür “Robina Hood” olarak görmüyor: “Maalesef bunu yapmama izin verilmiyor, belki de bunu böyle söylemek benim için çok riskli. Ama ben olsam hemen Robin Hood’a katılırdım” diyen Kahr, gülümseyerek şunları ekledi: “Şu anda düzenli bir şekilde Robin Hood politikasını deniyoruz.”
(Röportaj Ingrid Kornberger/APA tarafından gerçekleştirilmiştir)
