Yargıçlar Derneği Başkanı Sabine Matejka, önümüzdeki bütçe müzakerelerinde hem yargıçlar hem de kıdemsiz yargıçlar için yerleşik pozisyonlarda artış bekliyor. APA’ya konuşan Matejka, “Hala büyük personel sorunlarımız var” dedi. Yargıç olmayan personelle ilgili de darboğazlar var – burada ayrıca iş piyasasındaki durumu göz önünde bulundurarak örgütsel önlemler almayı umuyor.
Yargıdaki personel sorunları, kısmen önceki yıllarda uygulanan kemer sıkma politikasının bir sonucudur, ancak aynı zamanda çok sayıda yaklaşan emeklilikle de ilgilidir. Matejka, “Son yıllarda savcılık ofisinde büyük artışlar oldu, ancak yalnızca çok küçük bir ölçüde ve yalnızca geçen yıl ceza mahkemelerinde,” dedi. Örneğin ekonomik ceza davaları alanında “büyük darboğazlar” var, ancak aynı zamanda aile hukuku alanında bölge mahkemelerinde de var.
Örneğin, yeni yetişkin koruma yasası muazzam ek iş üretti, ancak personelde buna karşılık gelen bir artışa hiçbir zaman yol açmadı. Aynısı çocuk yasası veya psikiyatri hastanelerine yerleştirme prosedürleri için de geçerlidir. Son zamanlarda daha fazla adli kontrol içeren yasa değişiklikleri hastalar için olumlu. “Ancak bu ek yasal koruma, her zaman mahkemeler için ek işle ilişkilendirilir.” Son yıllarda, çeşitli değişikliklerin yalnızca küçük bir ek çalışma oranıyla ilişkilendirildiği söylendi. “Ama onuncu yasa değiştirildiğinde, sonunda fark edilir hale gelecek. Bu yıllar içinde arttı.”
Adli alanda insanların genellikle 65 yaşına kadar çalışıyor olması, beklemede olan değiştirme ihtiyacı şu anda biraz hafifletiliyor. Ancak, aday hakimlerin eğitim süresi dört yıldır. “Yani şimdi yeterince insanı alıp eğittiğimizden emin olmalıyız. İleriye dönük personel politikalarının izlenmesini temenni ederiz.”
Yargı dışı alandaki durum daha acil. “Burada çalışanlar daha erken emekli oluyor ve biz bunu şimdiden çok güçlü bir şekilde hissediyoruz.” Ofis hizmeti mali açıdan çekici olmadığı için, mevcut işgücü piyasası durumunda boş pozisyonları doldurmak zordur. “Şu anda yeniden yapılanmayı ve yeni görev tanımları oluşturmayı düşünüyoruz. İşi farklı organize etmek ve muhtemelen emekliliklere rağmen daha kalifiye elemanlarla birikimle başa çıkmaktır.
Matejka için “yüksek mesai” aynı zamanda beyaz yakalı ceza davalarında bir maaş düzenlemesidir: Örneğin, Ekonomi ve Yolsuzluk Savcılığı (WKStA) savcılarının maaşları bu alandaki hakimlerin maaşlarından önemli ölçüde yüksektir. “Bu alana ilgi duyan herkes, şu anda bir dava hakkında az çok kendi başına bir yargıç olarak karar vermeyi mi yoksa WKStA’da bir ekipte çalışıp daha fazla kazanmayı mı tercih edeceğine karar verebilir.” Mevcut durum, birçok Yargıcın ya genellikle zahmetli beyaz yakalı ceza davalarını üstlenmek veya birkaç yıl sonra tekrar değişmek istememek.
Ancak Matejka bu davalar için ayrı bir mahkemeyi savunmaz. Ekonomi ve yolsuzlukla ilgili ceza davaları için böyle bir özel mahkemenin avantajı, yeni bir kuruluş durumunda destek personeli ve ilgili altyapı ile ilgili bir çerçevenin oluşturulabilmesidir. Ancak, karmaşıklıkları nedeniyle prosedürler çok zahmetli olmaya devam etti. Daha sonra bir asliye ceza mahkemesinden bir süre beyaz yaka suçuna atanmamasını, aradan sonra tekrar bölgede çalışmasını isteyebilirsiniz. Öte yandan, bu amaçla özel bir mahkemeden başka bir mahkemeye başvurmanız gerekiyorsa, geri dönüş şansınız zayıftır. “Genel mahkeme ile iş yükünü daha iyi dengeleyebilirsiniz.” Mevcut mahkemelerde de daha iyi bir altyapı oluşturulabilir.
Matejka jürilerin yargı yetkisini görüşmek istiyor. Örneğin avukatlardan, jüri kararlarının gerekçelendirilmesi gerekmediği ve bu nedenle onlara itiraz etmenin zor olduğu konusunda uzun süredir haklı eleştiriler var. “Hangi suçların jürili yargılamaya uygun olduğunu düşünmek gerekir.” Yasak yasasında yapılan son reformlar bunu düşünmek için bir fırsat olabilir. Matejka, jüri kolayca anlaşılabilir gerçekler hakkında bir karar vermek zorunda kaldığında hiç rahatsız olmuyor – “çok çarpıcı bir şekilde, örneğin bir cinayet, avukat olmayanlar için bile anlaşılması kolay, bu, üstesinden iyi çalışabileceğiniz kapalı bir gerçek.” Öte yandan, çok fazla uzmanlık bilgisi gerektiren veya tipik olarak karmaşık ve kapsamlı sorunlar içeren işlemlerde zorlaşır.
Matejka, politikacıların kuvvetler ayrılığı konusunda daha bilinçli ve duyarlı olmasını istiyor. “Son yıllarda, bireysel devlet kurumlarına karşılıklı saygıda olduğu gibi, siyasi duygu da biraz kayboldu.” Bu, siyasi açıdan sorgulanabilir bir gelişme ve ne yazık ki Avrupa’da genel bir eğilim. Politikacılar mahkemelerin bağımsızlığını korumalı ve nerelere müdahale edip edemeyeceklerini düşünmelidir.
