İtalya, 2025 yılına kadar kömür yakıtlı enerji santrallerinden kaçınmak ve bunun yerine fotovoltaik, rüzgar enerjisi, jeotermal enerji ve hidrojen gibi yenilenebilir enerji kaynaklarına güvenmek istiyor.
“Yeşil hidrojenin fiyatı bugün kilo başına 8 avro, dolayısıyla piyasada rekabetçi değil. Basında çıkan haberlere göre, İtalya Çevre Bakanı Gilberto Pichetto Fratin, “Bunu uygun bir fiyata sunmalıyız” dedi.
Bakan, “Bugün gaz taşıyan boru hatlarıyla, hidrojenin güneyden kuzeye tüm İtalya’yı geçecek şekilde taşınması mümkün olacak” dedi. İtalya’nın yenilenebilir enerji kaynaklarında ilerleme kaydetmesi gerektiğine inanıyor ancak “temiz ve sürdürülebilir” nükleer enerjinin aynı zamanda geleceğin de garantisi olduğuna inanıyor.
1987’de – Çernobil nükleer felaketinden bir yıl sonra – İtalyanlar referandumda nükleer enerjinin aşamalı olarak durdurulması yönünde oy kullandı. Son nükleer santraller 1990’da kapatıldı. 2009 yılında dönemin Başbakanı Silvio Berlusconi nükleer enerjiye geri dönmek istediğini ancak Fukushima felaketinden sonra bu planını askıya aldığını açıklamıştı. 2011 yılında yapılan bir referandumda İtalyanların yaklaşık yüzde 94,5’i yeni nükleer santral inşasına karşı oy kullanmıştı.
Sağcı iktidar partisi Lega, İtalya’nın nükleer enerji üretimine dönüşü konusunda referandum yapılması çağrısında bulunuyor. Başbakan yardımcısı ve Lega başkanı Matteo Salvini, bunun İtalya’nın “en yeni nesil temiz nükleer enerjiye” dönmesine olanak sağlayacağını söyledi. İtalya, nükleer santraller yoluyla enerji üreten komşu ülkelerle çevrilidir ve bu nedenle İtalyan şirketlerine göre rekabet avantajına sahiptir.
