Wifo yöneticisi Gabriel Felbermayr, artan faiz oranları nedeniyle zor durumda kalanın yalnızca René Benko’nun Signa Grubu olmadığına inanıyor. Felbermayr Pazar günü ORF “basın saatinde” Signa’da şu anda mevcut olanlara benzer sorunların muhtemelen önümüzdeki aylarda ve yıllarda Avrupa’daki diğer şirketlerde de görüleceğini söyledi. Ancak Wifo, “bankaların merkezde olduğu bir finansal piyasa krizinin yaşanabileceğini varsaymıyor”.
Wifo’nun patronu, “Faiz oranlarındaki bu keskin artışın finansal piyasalarda ve aynı zamanda emlak piyasasında daha fazla çalkantıya yol açmaması birçok analisti şaşırttı” dedi. Yüksek faiz oranları sadece borçlanmayı daha pahalı hale getirmekle kalmıyor, ki bu da ağır borçlu şirketler için bir sorun, aynı zamanda gayrimenkulün değeri de keskin bir şekilde düşüyor. Faiz oranlarına ve enflasyona göre ayarlanamayan uzun vadeli kira sözleşmeleriniz varsa bu durum sorunludur. “Eğer şimdi bir şeyi yeniden finanse etmek veya yeniden finanse etmek zorunda kalırsanız, o zaman söz konusu mülkün değeri önemli ölçüde azalmıştır.”
Felbermayr, inşaat sektörünün tamamen zayıflamasına izin vermemenin önemli olacağı konusunda uyarıyor; bu nedenle konut inşaatlarını artırmanın ve yenileme projelerini ilerletmenin iyi bir şey olduğunu söylüyor. Ekonomik tahminlere yönelik aşağı yönlü riskler eskisinden daha fazla. Ancak en olası senaryomuz, reel ücretlerdeki önemli artışlar nedeniyle önümüzdeki yıl tüketim odaklı bir toparlanmanın başlayacağı yönünde.”
Felbermayr, ECB’nin temel faiz oranlarının muhtemelen üst limitine ulaştığını söylüyor. “Çok hızlı, çok güçlü bir artıştı. Bu, euro tarihinde daha önce hiç yaşanmamıştı.” Faiz oranlarındaki bu adımların reel ekonomiye ulaşması 12 ila 18 ay sürecek. ECB’nin muhtemelen “niceliksel sıkılaştırma” alanında ilave tedbirleri olacak. Enflasyondan önce ECB, bilançosuna çok sayıda hisse senedi, tahvil ve diğer menkul kıymetler ekledi ve ekonomiye likidite pompaladı; bu, düşük faiz oranlarının yanı sıra fiyatları artırıcı bir etkiye de sahipti – bu şimdi yapılıyor. azaltıldı, “para politikası sıkı olmaya devam ediyor.”
Wifo’nun patronu, sıra enflasyona karşı önlemlere gelince, Avusturya hükümetinin “her şeyi yanlış yapmadığını” söyledi. Elektrik fiyat freni olmasaydı enflasyon yüzde bir puan daha yüksek olurdu. Ancak Avusturya’da fiyatlara diğer ülkelere göre daha az doğrudan müdahale söz konusudur; örneğin yakıt indirimleri veya KDV indirimi gibi. Öte yandan Avusturya’da bütçe açığı diğer ülkelere göre daha düşük. Daha fazlası yapılabilirdi veya yapılmalıydı, ancak “bu, sorunu bütçeye kaydırır ve sonra da tabiri caizse onu gelecek nesillere aktarırdı.”
Wifo ekonomisti artık fiyat gelişimine daha fazla müdahale etmemizi tavsiye ediyor. “Koalisyonda, uygulanması gereken kira tavanı konusunda bir anlaşma var.” Kamu sektöründe de ücret ve harçların düşük tutulması gerekiyor. “Alışveriş sepetinin en az yüzde 9’u sözde yönetilen fiyatlardır.” Avusturya’da da Almanya’ya benzer bir tekel komisyonunun, hatta belki de Çalışma Odası ve Ticaret Federasyonu gibi bir tekel komisyonunun bulunup bulunmadığı da düşünülebilir. Sendikalar fiyat komisyonu gibi bir şey talep ediyor.” .
Wifo patronu KDV indirimlerini pek düşünmüyor. Bunun insanlar tarafından nasıl karşılanacağı ve paranın bir kısmının şirketlerde kalıp kalmayacağı belli değil. Bazı ekonomistler KDV’yi “steroidli sulama kabı” olarak adlandırıyor. “Bu son çare olacaktır; eğer her şey işe yaramazsa bunu da göz ardı etmeyiz. Ancak daha az yan etkisi olan başka birçok araç da var.” Ayrıca, elektrik fiyat freni ve elektrik ve gaz vergilerinin azaltılması gibi süresi dolan fiyat düşürücü araçlarla nasıl başa çıkılacağı da düşünülmeli. Eğer bu indirimi tersine çevirirseniz fiyatlarda yeniden artış yaşanacaktır” dedi.
Felbermayr, enflasyonun bu yıl toplu pazarlık müzakerelerini özellikle zorlaştırdığını, çünkü özellikle metal işleme endüstrisinde bir durgunluk olduğunu açıkladı. Sanayi, yüksek enerji ve malzeme maliyetlerinden sıkıntı çekiyor ve çalışanların enflasyonu telafi etmede zorluk yaşıyor, bu da ekonomik açıdan iyi bir şey. Felbermayr, devletin emekli maaşlarına yüzde 9,7’lik bir artış ve memur maaşlarına yüzde 9’dan önemli ölçüde daha fazla bir artışla “acele etmesinin” faydalı olacağını düşünmüyor. Kamu sektörünün devletin sunduğu sosyal güvenlikten muaf ikramiye ödemeleri modelini kullanmamasını “tuhaf” buluyor.
