Siyaset bilimci Anton Pelinka, parti tarihi açısından SPÖ başkanı için verilen şiddetli güç mücadelesinde “benzersiz hiçbir şey” görmüyor. “Bu ciddi bir kriz, ancak ilk kez yaşanan bir kriz değil. Ve önemli bir olay da değil, ”dedi Pelinka APA röportajında. Samimi SPÖ uzmanı, parti lideri Pamela Rendi-Wagner’in hem özel bir parti konferansında hem de bir üye anketinde Hans Peter Doskozil’e karşı kazanacağını varsayıyor: “Doskozil’in alternatif bir çoğunluğu yok.”
Pelinka, mevcut durumun benzersiz veya sıra dışı olmadığını görmek için tarihe bakmanız gerektiğini söylüyor. 1967’de parti başkanı olarak Bruno Pittermann’ın halefi olmak için Bruno Kreisky ile Pittermann’ın sırdaşı ve eski İçişleri Bakanı ve sendikacı Hans Czettel arasındaki zorlu iktidar mücadelesini yalnızca birçok yaralıyla hatırladı. ÖGB Başkanı Anton Benya ve Viyana SPÖ’nün bazı kesimleri tarafından bazen sert eleştirilere maruz kalan Kreisky, o sırada parti yönetiminde oylama kazandı. Ek olarak, Alfred Gusenbauer’den Werner Faymann’a ve Faymann’dan Christian Kern’e tam olarak çatışmasız olmayan “geçişler” vardı, ancak bunlar şu anki durumla bire bir karşılaştırılamaz.
Pelinka, Şubat başında APA röportajında vardığı tespitlerinin hala geçerli olduğunu vurguladı: Rendi-Wagner titriyor ama Viyana belediye başkanı Michael Ludwig ve devlet partisi onun arkasında olduğu sürece düşmeyecektir. “Doskozil, Rendi-Wagner’in zayıf tarafını gösterebilse de alternatif bir çoğunluk ile değiştiremeyeceğini varsayıyorum. Bu da onun zayıf yanı,” diyor Innsbruck Üniversitesi’nde onlarca yıl ders veren Avusturya siyaset biliminin duayeni. Rendi-Wagner – “cesaretini kaybetmediği sürece” – büyük olasılıkla başkan olarak devam edebilecek ve ardından Ulusal Konsey seçimleri için en iyi adayla ilgili olarak “pol pozisyonunda” yer alabilecek . Pelinka olası bir ikili liderliğe inanmıyordu: “İkisinin neden olduğu çok sayıda yaralanma göz önüne alındığında, bunun mümkün veya mantıklı bir fikir olduğunu düşünmüyorum. İkisi ne kadar bölünmüş, sinirler ne kadar boşsa.” Tarihsel olarak SPÖ’de böyle bir ikili liderlik vardı – 1986’da hala parti lideri olan Fred Sinowatz ve şansölye adayı Franz Vranitzky ile – ama o zamanlar koşullar farklıydı.
Politika uzmanına göre, “çıkış yolunu gösteren” görünmez bir üçüncü kişi aniden devreye girseydi farklı olurdu. “Ama ben o kişiyi görmüyorum. Ya da henüz değil,” diye netleştirdi Pelinka. Ayrıca bir seçenek olacak olan Ludwig, Viyana’da kalacak ve federal düzeye sıçramaya cesaret edemeyecekti. Böyle bir üçüncü kişi, örneğin, milenyumun başında Black and Blue’nun SPÖ’yü hükümetten devirdiği Alfred Gusenbauer’dı. O zamanlar, sol eğilimli eski İçişleri Bakanı Caspar Einem ile onun bakanlıktaki halefi Karl Schlögl arasında “sağ”ı örtme eğiliminde olan Karl Schlögl arasında söylentiye göre bir kırmızı güç mücadelesi varken bir tür uzlaşma adayı olarak devreye girdi. sosyal demokrasinin kanadı”. Pelinka, Doskozil’i “bugünün Schlögl’ü” olarak teşhis etti.
“Partide Doskozil hakkında birçok çekince var. Burgenland’daki geçmişi nedeniyle FPÖ ile olası bir ittifakı elbette devreye sokacaktır. Bu da SPÖ’yü parçalıyor” dedi. Buna ek olarak, sendika kanadı da görünüşe göre Rendi-Wagner’i destekliyor ve SPÖ’deki çoğu kadın koltuğu bırakmak istemiyor.
Birkaç Rendi-Wagner’ın siyasi yetenek eksikliğini kanıtlamadığı sorulduğunda Pelinka, “Bunda bir şeyler var. Ama umutsuz değil.” Öte yandan şunu da söylemek gerekiyor: “Senin azmin ve hayatta kalma yeteneğin – bu politik bir yetenek. İktidarı sürdürme sanatı.” Belediye Başkanı Ludwig ve sendikayla nasıl uzlaşacağını anlaması için: “Bu onun siyasi yeteneğini gösteriyor.” Öte yandan, Ludwig, SPÖ patronunun neden oynamadığını anlamıyor. daha çok “modernleşme sorunu”.
