Eski ÖBB CFO’su ve 2017 hükümet programının liberal müzakerecisi Arnold Schiefer, Cuma günü Sebastian Kurz’a (ÖVP) karşı açılan davada sahte delil sağladığı gerekçesiyle verdiği ifadede eski Şansölye’nin önceki sorumluluğunu büyük ölçüde destekledi. ÖBAG kararı hükümet açısından önemli bir konu değildi. Schiefer’a göre eski şansölyenin herhangi bir müdahalesi olmadı: “Kurz hiçbir zaman benimle bir talep konusunda iletişime geçmedi.”
Dava esasen Kurz’un, ÖVP için Schmid ve FPÖ için Schiefer arasında ÖBAG’nin yönetim ve denetim kurulunu doldurmak üzere yapılan personel anlaşmasından haberi olup olmadığı sorusuyla ilgili. Kendi ifadesine göre bu durum Kurz tarafından bilinmiyordu. Eski Şansölye, İbiza soruşturma komitesinde bu konuyla ilgili yalan ifade verdiği yönündeki suçlamayı reddediyor. Schiefer’in açıklamalarına göre olaylar o dönemde hükümet için yalnızca marjinal bir konuydu; Schiefer, Kurz’un herhangi bir doğrudan müdahalesinin ana hatlarını çizmedi.
Schiefer, ÖBAG yerine sağlık sigortası şirketlerinin birleşmesi gibi başka konuların ön planda olduğunu açıkladı. ÖBAG ise “tamamen ikincil bir konu”ydu. Schiefer, Schmid’in daha sonraki rolü hakkında, sonuna kadar yönetişim nedenleriyle onun tek yönetim kurulu üyesi olmasını engellemeye çalıştığını söyledi. Bu konu hiçbir zaman politik olarak tartışılmadı.
O zamanlar medyada da dahil olmak üzere Schmid’in ÖBAG yönetim kurulu üyesi olmakla ilgilendiğine dair bir söylenti her zaman vardı. “Hep yırtılmıştı.” Elbette bir şeyler için çabalayabilirsiniz ama bir başvuru süreci var. Schmid’in bu tür niyetini gösterebilecek bir kısa mesaj kendisine sunulduktan sonra Schiefer şunları söyledi: “Bu, birçok kısa mesajdan biri.” Beş yıl sonra, “her kısa mesajı hatırlamıyorsunuz” diyebildi. Üstelik SMS, “kısa bir mesajdır”. Elbette Schmid, FPÖ ile olan anlaşmazlıkları ortadan kaldırmak konusunda istekliydi, çünkü aksi takdirde kanun ve dolayısıyla denetim kurulu veya ÖBAG olmazdı.
Medyada gündeme gelen “Ek Mektup” sorulduğunda, FPÖ için 2017 yılında ulaşım ve konum, cumhuriyetin katılım ortamı, bütçe ve mali konulardaki hükümet programını müzakere ettiğini söyleyen Schiefer, şunları söyledi: prensipte meselenin devlet yatırımları ve denetim kurulları ile ilgili olarak olağan nispi temsilden ayrılması olduğu yönündeydi. Önceki yüzde 50’lik bölünme, üçte iki ila üçte birlik bir paya dönüştürüldü. Schiefer, ilgili “katılım dünyası”nın denetim kurullarının bu nedenle üçte ikisi sorumlu taraf, üçte biri ise diğeri tarafından atandığını açıkladı. Amaç herhangi bir tıkanmayı önlemekti. Bildiği kadarıyla bu, o dönemde Siyah-Yeşil Parti tarafından da benimsenmişti.
Schiefer, aslında bunun bir “yan mesele”, deyim yerindeyse bir “beyler anlaşması” olduğunu söyledi. Örneğin kadın kotalarının da dikkate alınması gerektiğini belirtti. Schiefer, “Bunu hükümet müzakerelerinin bir parçası olarak tartışmak mantıklı” diye vurguladı. Ancak denetim kurullarının listelerini tutmak onun “en sevdiği konulardan” biri değildi. Denetleme kurulu üyelerinin listesi tutuldu çünkü bu konu “elbette” “küçük ortak” FPÖ açısından bir konuydu. Sonuçta ÖVP temsilcileri zaten her yerde denetim kurullarında oturuyordu. Görünüşe göre Şansölye Yardımcısı Heinz-Christian Strache konuyu tekrar tekrar gündeme getirdi: “çünkü el sıkışma FPÖ tarafında ÖVP tarafına göre açıkça daha dar yorumlandı.” Strache o zaman FPÖ’nün kazıklanacağından korkuyordu.
Schmid ile ilişkisi yalnızca profesyonel nitelikteydi. Arada sırada hep kahve içerdik ama hiçbir zaman birlikte “partide” olmadık. Schiefer, ÖVP liderliğiyle hiçbir temasının olmadığını söyledi. Schiefer, Halk Partisi’nin “arayüzünün” Schmid olduğunu ve “bu aynı zamanda ilişkiyi, yani arayüzü de tanımlıyor” diye vurguladı. Schiefer’e göre, ÖVP için iyi bir müzakere sonucu elde edildiğinde bir müzakere ortağı olarak her zaman sıkıntı çekmişti: “FPÖ için biraz daha sıkı pazarlık yaptığımda durum böyle değildi.” Yargıç Michael Radasztic daha sonra Schiefer’in sohbet geçmişlerini gösteriyor. Schmid onu “iğrenç bir adam” veya “istenmeyen adam” olarak tanımladı. Onun için bu bir “iltifattı”, sonuçta hedefi “ÖVP’den popülerlik ödülü almak” değildi.
Schiefer ayrıca WKStA temsilcileriyle de küçük çatışmalar yaşadı. Örneğin, soruların davanın konusuna tam olarak yeterince değinmediğinden şikâyetçi olmuştur. “Böyle bir soru sorduğunuzda bir yerden başka bir kağıt parçası gelip gelmeyeceğini asla bilemem. Schiefer, “Soruşturma komitesi gibi” diye eleştirdi. Radasztics daha sonra “meta düzeydeki tartışmaları” sonlandırıp sorulara geri dönme çağrısında bulundu.
Kurz’un avukatı Otto Dietrich, Schiefer’a U-Komitesindeki ruh hali hakkında soru sormakla yetindi. “Oradaki atmosfer cumhuriyete yakışmıyor, adil bir olay.” Aslında siyasetçilere davranışlarında sınır gösterilebilmesi için bir U-komitesinin canlı yayınlanması gerekirdi. Dietrich artık tüm sohbetlerin dikkate alınmasından memnundu. Sonuçta bunlar ancak “genel açıdan” değerlendirilebilir.
Duruşma gününün sonunda Kurz da konuştu. Sanık, “sohbetlerin artık giderek daha fazla kullanılmasından çok mutlu olduğunu” söylüyor. Ve ayrıca: “Resmin tamamına bakarsanız, Thomas Schmid’in 2017’nin başından beri beni çok yakından ve sık sık aradığı çok açık.” Schmid sık sık kendisini övüyor ve “her şey ve her biri için” teşekkür ediyor. , bazen çok saçma şeyler için”. Kendisinin bir kez daha aklandığını gören eski şansölye, “Fakat kendisine ÖBAG pozisyonuna söz verdiğim iddia edilen tek bir teşekkür, tek bir içten veya öpücüklü SMS yok” dedi. Sonuçta birçok sohbet farklı bir tablo çizer. Ancak bunlar hikayeyi desteklemediği için WKStA tarafından dikkate alınmadı.
Schmid aslında ilk tanık olarak çağrıldı ancak Cuma günü katılamadı. Yargıcın başta belirttiği gibi Schmid şimdi 11 Aralık’ta ifade verecek. Bunu iki eski maliye bakanı takip ediyor. Gernot Blümel’in açıklaması 15 Aralık’ta, Hartwig Löger’in açıklaması ise üç gün sonra yapılacak.
