İtalya’nın şimal doğusunda konumlanan Venedik, kanallarla birbirinden ayrılmış ve zenginlik mevzusunda dünyanın birçok şehriyle yarışabilecek nitelikteki çeşitli köprülerle birbirine bağlanarak karadan uzak olma mefhumunu insana yaşatma mevzusunda fazlasıyla cüretkar bir tavır sergiliyor. 118 adacık üstüne kurulu bu kent, UNESCO’nun Dünya Miras Sıralaması’nde yer almaktan da geri kalmıyor.
Venedik topraklarına ayak basmak için kullanabileceğiniz en sıhhatli yöntemlerden biri Trenitalia ile yapacağınız seyahat olacaktır. Zira havaalanında yaşama lüksüne haiz bulunmadığınız duyguları hem daha nostaljik bir halde trenle yaşama zevkine varabilir hem de karşınıza ilk çıkan sahnenin etkileyiciliğinde kendinizi kaybedebilirsiniz. Karşılaştığınız bu ilk görüntü Santa Lucia Tren İstasyonu’na ayak basar basmaz gün batımıyla da karşı karşıya gelme ihtimaliniz var ise tatlı bir hissiyata varan heyecana doğru raks etmeye başladığınızın resmi oluyor. Vaporetto’ların kulağınıza şehrin ritmini fısıldayan sesleri, kalabalığın bir an ilkin keşfe çıkmak için yüzlerinde beliren tatlı telaşı içinizi kaplayıveriyor o anda.
Venedik Hakkında Bilgiler
Vaporetto’larla gezi edebileceğiniz gerçeğinin en güzel yanı şehrin herhangi bir noktasına bu vaporetto’lar yardımıyla arzu ettiğiniz şekilde gidebiliyor olmanız ve bu esnada da yaşadığınız güzelliğin tadını rahatça çıkarabiliyor olmanız. Zahmetli yanı ise bu küçük vapurcukların tüm bu duraklar içinde tam bir zikzak anlayışıyla duruyor olması.
Bir noktadan sonrasında artık her yer tanıdık gelmeye başladığı için canınız bir tık sıkılabiliyor. Gene de taksiler oldukça fahiş fiyatlarda olduğundan bu vaporetto’lar daha makul bir seçim teşkil etmekle beraber öteki turistlerle de tanışmak için güzel bir fırsata dönüşüveriyor. Fakat ben kalantor insanım ve lüksümden öden veremem diyenlerdenseniz alışılagelenlerden bir fazlaca değişik olan bu taksilerden de faydalanabilirsiniz.
Mevzu para mevzuundan açılmışken Venedik konumu dolayısıyla ve ulaşımın zahmetli olması sebebiyle öteki Avrupa kentlerindeki benzer biçimde fazlaca fazla hostele ev sahipliği yapmıyor. Bunun yerine çoğunlukla tercih edilen otellerin yanı sıra kanallara yakın mesafede inşa edilmiş yapılarda konaklamak da bir seçenek olabiliyor.
Daha değişik bir edinim yaşamak isterseniz yatta kalma seçeneğini benzer biçimde alternatifler de karşınıza çıkabiliyor. Hem maddi kaygılardan dolayı hem de değişik ülkelerden gelen insanlarda tanışmanın verdiği cezbedici anlayış sebebiyle tercihimi hostelden yana kullandım.
Sunny Terrace adlı bu hostel kent merkezine birazcık uzak bir konumda yer almakla beraber Venedik’te bulunduğum tarihlerde resmen hayalet hostel tadındaydı. Her şeyin creepy gelmesi birazcık şahsımı rahatsız etse de adının hakkını verircesine şehrin bulunmuş olduğu kısmı ayaklarınızın altına seren şahane bir manzarası vardı. Hatta bu tip yapılarda kalmayı tercih ederseniz alışverişinizi yapmış olup minik çaplı bir barbekü partisi bile yapabilme olanağınız olabiliyor. Konaklama ile ilgili ve genel olarak en dikkat çekici negatif nokta ise ciddi anlamda sivrisinek saldırısına maruz kalabilme şansınızın oldukça yüksek olması.
Gitmeden sivrisinek savarvari bir spreyin alınması yapılacak en zekice hareket olacaktır. Zira bu durum Milano benzer biçimde ülkenin öteki şehirlerinde de baş gösterebiliyor.
Floransa, Milano ve Roma benzer biçimde İtalya’nın en fazla rağbet gören şehirlerini gezmiş biri olarak gastronomik anlamda sizi fazlaca değişik şeylerin beklediğini vaat edemem. Adım başı karşı karşıya gelme ihtimalinizin olasılık bilimini dahi küstürecek cinsten olan Ristorante Pizzeria’ların varlığı kilo almama lüksünüzün olmadığının birer kanıtı benzer biçimde adeta.
Aloe vera benzer biçimde sıradışı aromalarla kotarılan dondurmalardan tutun da daha klasik tatlar olan limon, çilek, fıstık aromalı gelato’larla hasbıhal etmenin bilhassa yazları gezi programını gerçekleştiren kişiler için yararlı olacağını düşünüyorum.
Bilhassa zamanınız kısıtlıysa ve hakkaten sevinç duyarak ayrılmak istediğiniz bir restorana ihtiyacınız var ise lokasyon açısından pek merkezi olmasa da Trattoria ai Cacciatori adlı restoranı sizlere önermek isterim. Giudecca adasında konumlanan, vaporetto’ları kullanmak suretiyle Palanca durağında indiğinizde derhal sizi karşılayan ve kalabalıklardan uzak inzivaya çekilebileceğiniz bu restoran, inanılmaz güler yüzlü ve destek olduklarını düşündüğüm mensupları bünyesinde bulunduran, inanılmaz leziz makarnalar (bilhassa ev yapımı kalınca hamurlu makarnaları tercih ederseniz gastronomik bir orgazma ulaşabilirsiniz) ve lazanyalar icra eden saklı bir aden benzer biçimde.
Şarapseverler için en doğru seçim olan ülkelerden önde gelen İtalya’nın öteki birçok kentinde olduğu benzer biçimde restoranların ev sahipliğini yapmış olduğu kırmızı, beyaz ve blush benzer biçimde envai şarabın mevcudiyeti Venedik’teki restoranlarda da kendine yer buluyor.
Venedikli işletmecilerin eli yüzü muntazam, averaj herhangi bir restorana girdiğinizde yiyecek sonrası ne olursa olsun likör ikramında bulunmak benzer biçimde bir gelenekleri mevcut. Bilhassa fazlaca popüler olan limoncello, mirto benzer biçimde likörleri tatmadan ülkeye dönüş yapmanız neredeyse olanaksız benzer biçimde. Bu likörlerin yanı sıra amaro ve amaretto benzer biçimde likörler de turistler tarafınca en fazlaca rağbet edilen alkoller içinde yerlerini alıyor.
Alkolden söz açılmışken Aperol Aperitivo’yu bu listeye eklemesek olmaz. Adı üstünde aperatif alkol durumunda olan bu alkol, yiyecek öncesi iştahı kabartması açısından en fazlaca tercih edilen içecekler içinde kendine yer bulmakta güçlük çekmiyor. Herhangi bir restoranda 2 kişilik doyurucu bir yiyecek yemeniz için ödemeniz ihtiyaç duyulan karşılık çoğu zaman şahıs başı 25-30 Euro civarında oluyor. Lüks parametrenize nazaran değişkenlik gösterebilecek bu meblağ, öteki ülkelere nazaran popülaritenin de vermiş olduğu yetkiye dayanarak nispeten daha fahiş olabiliyor.
Cafe ve restoranlar söz mevzusu olduğunda ilk akla gelen, St. Marco’nun en mühim sembollerinden önde gelen Café Florian, sırf etkisinde bırakan outfit’leriyle sizlere hizmet eden garsonları yüzünden bile görülüp bir espresso içmeye değecek cinsten bir yer. Fiyatlar Venedik’in genelinde olduğu benzer biçimde pek cüzi oranda değil açıkçası. Gene de oraya kadar gitmişken bir kahve içip soluklanıp “oh, dünya varmış” demeden geri dönmek pek akıl karı olmayacaktır.
Gezinsel hareketlere girişmek istiyorsanız soluklanacağınız ilk durak kesinlikle Piazza San Marco (San Marco Meydanı) olmalı. San Marco Bazilikası, Sansavino Kütüphanesi, her Avrupa kentinin eğer olmazsa olmazı Saat Kulesi benzer biçimde en fazla rağbet gören zamanı yapıları görebilme şansınız olacaktır. Ve gene o kadar da uzak bir mesafede konumlanmayan Venedik’in kim bilir en meşhur köprüsü olan Ponte di Rialto’yu (Rialto Köprüsü) da gene fazlaca ciddi bir vakit harcamaksızın görme ve deneyimleme olanağınız olacaktır.
Şanssız olmalıyım ki mevzu bahis bu köprü İtalya seyahatim esnasında da birçok kez karşılaştığım restorasyon sorunundan nasibini almıştı. Hevesim birazcık kırılsa da Venedik tam bir köprüler geçidi olduğundan bu problem üstünde pek durmadım. Adım başı köprüye rastlamanız işten bile değil zira.
Venedik’in en büyük kilit noktası olan köprülere değinmişken Ponte dei Sospiri’den kısaca Ahlar Köprüsü’nden bahsetmesek olmaz. Eski esirlerin idam edilmeden ya da mahkûm edilmeden ilkin gördükleri son olarak görünüm olma hususi durumunu taşıyan bu köprünün mimari yapısı söz mevzusu esirlerin yaşamış olduğu hissiyatla bir nebze olsun bağ kurabilmenizi sağlıyor hakkaten.Köprünün Lord Byron tarafınca verilen mevcut adındaki iç çekme, ah etme benzer biçimde anlamlara gelen “sospiri” ifadesinin ne kadar da manidar bulunduğunu anlayabiliyorsunuz.
Hatta Venedik’te Ölüm daha fazlaca sanatçı buhranlarının karmaşa çıkmazını yansıtsa da bana kitabından bazı cümleleri tam da köprünün üzerindeyken hatırlattı. Hep bir olmamışlığı, sıkıntılı halet-i ruhiyeyi kafanıza balyoz benzer biçimde indiren cinsten bir etkiye haiz bu yapı. Fakat insan kalabalığı, güneşli bigün bu hislerden derhal kurtulmanızı sağlıyor.
Yaygın inanışa nazaran de sevgililerin gün batımı esnasında köprünün altında öpüşmeleri sonsuza kadar beraber olacaklarına rivayet ediliyor. Ne kadar doğru olup olmadığını yaşayıp görmek lazım fakat romantizmden daha ziyade bana burukluk hissiyatını yaşattı bir çok vakit Venedik.
Venedik’e kadar gelmişken gondol sefası yapmadan dönmeden olmaz deyip şehrin birçok noktasından hizmet veren gondollardan birine atıverdim kendimi. Gene Rialto Köprüsü’ne oldukça yakın bir kısımdan startını verdiğim tur için 80 Euro ödedim. Ve öğrendiğime nazaran en fazla 5 kişilik gruplar halinde gene aynı fiyat karşılığında otuz dakika süresince bu turları gerçekleştirebiliyorsunuz. Fakat ben daha çok zevk alınabileceği kanısına vardığımdan en fazla ikişerli gruplar halinde bu deneyimi yaşamanızı tavsiye ederim.
Sevgilisiyle gidenler için biçilmiş kaftan bulunduğunu söylememe gerek kalmamıştır herhalde. Şehrin kalabalığından bir anlık da olsa uzaklaşıp daha net bir halde Venedik’le kendinizi bütünleştirme şansı veriyor bu gondol turları. Hatta öteki gondollarda bulunan insanlarla karşılaştıkça küçük sohbetler yapma ve şansınız yaver giderse güler yüzlü bir gondolcu beyefendiye denk gelirseniz gülmekten karnınıza ağrılar girerek bu hoş turu sonlandırabilirsiniz.
Bahsi geçen bu gondolcu beyefendiler bununla birlikte önünden geçtiğiniz yapılar hakkında minik bilgiler de vermekten geri kalmıyor. Hatta kendilerine bu işi yaparken “barcarolle” haricinde bilhassa söyledikleri bir şarkıları olup olmadığını sorduğumda tam bir Avrupalı statikliğiyle onun için şu kadar ödeme yapmanız gerekiyor minvalinde açıklamalar yapmış oldu. Gondol turu fazla gezinsel bir aktivite olsa da Venedik’te yapılacaklar listesine kesinlikle eklenmeli!
Venedik söz mevzusu olduğunda envai çeşit, muhteşem tasarımlı, rengârenk, cıvıl cıvıl maskelerden bahsetmemek olmaz. Aralarında yar bulunduğunu fark etmekte pek de zorlanmayacağınız fiyat aralığında bulunan bu maskeler, hem anı mahiyetinde satın almak isteyeceğiniz hem de daha artistik amaçlara hizmet etmesini isteyebileceğiniz cinsten versiyonlarıyla beraber ciddi bir seçenek sunuyor. 3 Euro ila 1000 Euro içinde değişen fiyatlarda bulabileceğiniz bu maskeleri zamanlama mevzusunda bir sorununuz olmaması halinde Venedik Karnavalı’nda kullanarak arz-ı endam edebilirsiniz. Bu meşhur maskeleri uygun giysilerle kombin edip insanların dikkatini çekmek isteyen birçok sokak sanatçısıyla da bilhassa St. Marco meydanında karşılaşabilirsiniz.
Vatikan’ın dominant tesirini İtalya’nın tıpkı öteki şehirlerinde olduğu benzer biçimde Venedik sokaklarında da görebiliyorsunuz. Kilise ve katedral benzer biçimde mabetlere girebilmeniz için “dress code” kurallarına uymak zorunda kalabiliyorsunuz. Konservatif bir Hıristiyan’la es kaza karşılaşırsanız fazlasıyla katı olabileceğini göz önünde bulundurmanızda yarar var.
Hem gezgin olarak hem de lokal olarak keşfetme şansınızın olduğu bu kent, kaybolmaktan büyük keyif alan bünyeler için birebir. Tam bir labirent anlayışıyla kurulmuş, eskiden denizcilikle günümüzde ise nispeten romantizmle anılan bu sular altında kalmakta beis görmeyen kent, sokaklarında yitmek suretiyle kucağını açmış sizleri bekliyor. Tüm yollar Roma’ya çıksa da Venedik’teki sokaklar müthiş bir levhalandırma sistemi yardımıyla muhakkak St. Marco’ya ya da Gallerie dell’Accademia’ya çıkıyor. Minnacık bir yön duygunuzun olması bile bu şekilde bir deneyimi yaşamanız için kafi.
Çoğunlukla Floransa, Milano ve Roma benzer biçimde güzergahların arasına eklenen bu benzeri olmayan kent, sırf uğruna yazılan kitapların tesirini dokunarak, hissederek yaşamak adına bile görülmeye değecek özellikte bir destinasyon. Thomas Mann’ın da söylediği benzer biçimde: “Zira insan insanı, hakkında bir yargıda bulunamadığı sürece sever, yüceltir; hasret, noksan tanımanın bir sonucudur.” Kim bilir iz bıraktığımız şehirler de bu cümleye dâhil edilebilir. Kim bilir. (Yazı: Sevda Günay)
